Łabędź czarnoszyi
(Cygnus melanocoryphus)

Łabędź czarnoszyi (Cygnus melanocoryphus) to duży ptak z grupy gęśców o białym upierzeniu za wyjątkiem czarnej szyi. Dziób jest czerwony, nogi cieliste.

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © medianauka.pl

Nazwa gatunku

Łabędź czarnoszyi (Cygnus melanocoryphus)

Nazwy obce

angielska: Black-necked Swan
niemiecka: Schwarzhalsschwan
czeska: Labuť černokrká
francuska: Cygne à cou noir
hiszpańska: Cisne de cuello negro

Pierwsze opisanie gatunku

(Molina, 1782)

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - nie;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - tak;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Legenda

Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowania

Wielkość

Długość: 125 cm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Blaszkodziobe (Anseriformes)
Rodzina: Kaczkowate (Anatidae)

Występowanie i środowisko

Patagonia, Ziemia Ognista w Ameryce Południowej.

Tryb życia i zachowanie

Brak danych.

Pożywienie

Zjada pokarm roślinny, drobne bezkręgowce.

Rozmnażanie

Gnieździ się na brzegach dużych zbiorników wodnych. Samica składa 4-8 jaj, które przez 40 dni wysiaduje. Samiec pilnuje gniazda i samicy.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia i grafiki - galeria

© medianauka.pl, 2013-05-05, GAT-503