Zając bielak
Zając bielak (Lepus timidus) to ssak z rodziny zającowatych, nieco mniejszy od szaraka. Białe futro z czarno zakończonymi uszami nosi zimą. Latem kolor futra bardzo zmienny, od szarego z odcieniem rudym, niebieskim do płowego z odcieniem brunatnym.
niemiecka: Schneehase
czeska: Zajíc bělák
francuska: Lièvre Variable
hiszpańska: Liebre Variable
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Długość ogona: 6 cm
Ciężar: od 2.5 kg do 4.5 kg
L. t. ainu,
L. t. begitschevi,
L. t. gichiganus,
L. t. hibernicus,
L. t. kamtschaticus,
L. t. kolymensis,
L. t. kozhevnikovi,
L. t. lugubris,
L. t. mordeni,
L. t. orii,
L. t. scoticus,
L. t. sibiricorum,
L. t. timidus,
L. t. transbaicalicus,
L. t. varronis
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Zajęczaki (Lagomorpha)
Rodzina: Zającowate (Leporidae)
Występowanie i środowisko
Północna i środkowa część Europy wschodniej, północna część Azji po Kamczatkę. Zamieszkuje lasy, unika otwartych terenów. W górach występuje ponad 1000 m n.p.m. W Polsce bardzo rzadki, jedynie w puszczy Augustowskiej i Rominickiej. W Wielkiej Brytanii został introdukowany na północnych terenach (kolorem zielonym zaznaczono na mapie obszary introdukcji).
Tryb życia i zachowanie
Jest aktywny nocą.
Pożywienie
Zjada rośliny zielne, korę krzewów.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 49-51 dni. Wyprowadza 2, czasem 3 mioty w ciągu roku. Samica rodzi 2-4 młode w miocie. Młode są owłosione i mają otwarte oczy. Już po 3 tygodniach są w dużej mierze samodzielne. Dojrzałość płciową osiąga po 8-9 miesiącach.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-01-03, GAT-244