Zając bielak

Zając bielak (Lepus timidus) to ssak z rodziny zającowatych, nieco mniejszy od szaraka. Białe futro z czarno zakończonymi uszami nosi zimą. Latem kolor futra bardzo zmienny, od szarego z odcieniem rudym, niebieskim do płowego z odcieniem brunatnym.

Występowanie i środowisko PL

Północna i środkowa część Europy wschodniej, północna część Azji po Kamczatkę. Zamieszkuje lasy, unika otwartych terenów. W górach występuje ponad 1000 m n.p.m. W Polsce bardzo rzadki, jedynie w puszczy Augustowskiej i Rominickiej. W Wielkiej Brytanii został introdukowany na północnych terenach (kolorem zielonym zaznaczono na mapie obszary introdukcji).

Tryb życia i zachowanie

Jest aktywny nocą.

Pożywienie

Zjada rośliny zielne, korę krzewów.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 49-51 dni. Wyprowadza 2, czasem 3 mioty w ciągu roku. Samica rodzi 2-4 młode w miocie. Młode są owłosione i mają otwarte oczy. Już po 3 tygodniach są w dużej mierze samodzielne. Dojrzałość płciową osiąga po 8-9 miesiącach.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Zdjęcia - galeria

Wiadomości

Zając bielak pod ścisłą ochroną

Mało kto wie, że w Polsce występują dwa gatunki zajęcy – szarak i bielak. Szarak jest oficjalnie gatunkiem łownym, choć polowania są dozwolone jedynie w listopadzie i grudniu. Bielak podlega ścisłej ochronie gatunkowej, gdyż jego liczebność w naszym kraju nie jest zbyt wielka.

Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.