Zając bielak
Zając bielak (Lepus timidus) to ssak z rodziny zającowatych, nieco mniejszy od szaraka. Białe futro z czarno zakończonymi uszami nosi zimą. Latem kolor futra bardzo zmienny, od szarego z odcieniem rudym, niebieskim do płowego z odcieniem brunatnym.
Występowanie i środowisko PL
Obszar występowania to północna i środkowa część Europy wschodniej, północna część Azji po Kamczatkę. Zamieszkuje lasy, unika otwartych terenów. W górach występuje ponad 1000 m n.p.m. W Polsce bardzo rzadki, jedynie w puszczy Augustowskiej i Rominickiej. W Wielkiej Brytanii został introdukowany na północnych terenach (kolorem zielonym zaznaczono na mapie obszary introdukcji).
Tryb życia i zachowanie
Jest aktywny nocą.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi od 48 cm do 61 cm, długość ogona zaś około 6 cm. Ciężar ciała wynosi od 2.5 kg do 6 kg
Pożywienie
Zjada rośliny zielne, korę krzewów.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 49-51 dni. Wyprowadza 2, czasem 3 mioty w ciągu roku. Samica rodzi 2-4 młode w miocie. Młode są owłosione i mają otwarte oczy. Już po 3 tygodniach są w dużej mierze samodzielne. Dojrzałość płciową osiąga po 8-9 miesiącach.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To najrzadszy przedstawiciel rzędu zajęczaków w Polsce i objęty jest ochroną ścisłą.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Lepus t. timidus Linnaeus,, 1758
- Lepus t. abei Kuroda,, 1938[6]
- Lepus t. ainu Barrett-Hamilton,, 1900
- Lepus t. bogitschevi Koljuschev,, 1936
- Lepus t. gichiganus J.A., Allen, 1903
- Lepus t. hibernicus Bell,, 1837
- Lepus t. kolymensis Ognev,, 1922
- Lepus t. kozhevnikovi Ognev,, 1929
- Lepus t. lugubris Kastschenko,, 1899
- Lepus t. mordeni G, G Goodwin, 1933
- Lepus t. orii Kuroda,, 1928
- Lepus t. scoticus Hilzheimer,, 1906
- Lepus t. sibiricorum Johansen,, 1923
- Lepus t. sylvaticus Nilsson,, 1831
- Lepus t. transbaikalicus Ognev,, 1929
- Lepus t. varronis G.S., Miller, 1901
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Okres rozrodczy bielaka. | ||||
| ● | ● | Na świat przychodzi pierwszy miot bielaka. | ||||||||||
| ● | ● | Na świat przychodzi drugi miot bielaka. | ||||||||||
| ● | ● | Na świat przychodzi trzeci miot bielaka. |
Pokrewne gatunki ssaków
- zając szarak (Lepus europaeus)
- zając polarny (Lepus arcticus)
- zając wełnisty (Lepus oiostolus)
- zając wielkouchy (Lepus californicus)
Wiadomości
Zając bielak pod ścisłą ochroną
Mało kto wie, że w Polsce występują dwa gatunki zajęcy – szarak i bielak. Szarak jest oficjalnie gatunkiem łownym, choć polowania są dozwolone jedynie w listopadzie i grudniu. Bielak podlega ścisłej ochronie gatunkowej, gdyż jego liczebność w naszym kraju nie jest zbyt wielka.
Ile śpią ssaki?
Najmniejszy ssak
Największy ssak
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Ssaki Polski — quizBibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
© medianauka.pl, 2013-01-03, GAT-244
Data aktualizacji artykułu: 2022-04-25