Spis treści:
Zającowate
Zającowate (Leporidae) to rodzina ssaków, która liczy dziś około 62 gatunki w 8 rodzajach. Zaliczamy do nich zające, króliki, tapeti i inne. W Polsce żyją 3 gatunki z tej rodziny ssaków.
Wszystkie gatunki zającowatych wyglądają podobnie. Tylne kończyny znacznie dłuższe od przednich, długie uszy, ciało pokryte miękkim i puszystym futerkiem, krótki ogon.
Występowanie i środowisko
Zającowate występują na całym świecie poza Antarktydą. Preferują otwarte tereny, choć można je spotkać także w lasach i w górach.
Tryb życia i zachowanie
Są dobrymi biegaczami. Najszybsze potrafią osiągnąć prędkość 70 km/h. Nie gromadzą zapasów na zimę i nie zapadają w sen zimowy. Dobrze pływają. Niektóre gatunki kopią nory.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi do 76 cm, długość ogona do 12 cm. Ciężar ciała wynosi od 300 g do 5 kg.
Rozmnażanie
Zającowate są zwykle bardzo płodne. Miot przypada kilka razy w roku. Ciąża trwa 26-42 dni. Samica rodzi 2-8, a czasem więcej młodych, które są pokryte cienkim futerkiem i są ślepe oraz bezradne. Jednak młode już po 3,5 miesiącu są zdolne do rozrodu. W sumie jedna samica w roku może powić aż 30 młodych.
Pożywienie
Ssaki te są roślinożerne. Wydalają dwa rodzaje kału (zjawisko cekotrofii). Jeden jest miękki i wilgotny, który jest zjadany i trawiony powtórnie. Wówczas wydalają twardy i suchy.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Ciekawostki
Królik został zwierzęciem udomowionym i jest hodowany dla mięsa, skóry i dla przyjemności w domach.
Królik europejski sprowadzony do Australii przez Normanów w Anglii w XVIII i XIX wieku tak się rozmnożył, że stał się poważną plagą na tym kontynencie. Wyginięcie niektórych torbaczy było prawdopodobnie spowodowane plagą królików.
Gatunki
To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:
- królik europejski (Oryctolagus cuniculus) PL
- zając bielak (Lepus timidus) PL
- zając szarak (Lepus europaeus) PL
- królak brazylijski (Sylvilagus brasiliensis)
- zając polarny (Lepus arcticus)
- zając wełnisty (Lepus oiostolus)
- zając wielkouchy (Lepus californicus)
Inne gatunki
- króliczek karłowaty (Brachylagus idahoensis)
- zajęczak buszmeński (Bunolagus monticularis)
- assamczak szczeciniasty (Caprolagus hispidus)
- zając antylopi (Lepus alleni)
- zając amerykański (Lepus americanus)
- zając białooki (Lepus callotis)
- zając płowy (Lepus capensis)
- zając kantabryjski (Lepus castroviejoi)
- zając junnański (Lepus comus)
- zając koreański (Lepus coreanus)
- zając apeniński (Lepus corsicanus)
- zając etiopski (Lepus fagani)
- zając wydmowy (Lepus flavigularis)
- zając iberyjski (Lepus granatensis)
- zając abisyński (Lepus habessinicus)
- zając hainański (Lepus hainanus)
- zając czarny (Lepus insularis)
- zając mandżurski (Lepus mandshuricus)
- zając sawannowy (Lepus microtis)
- zając czarnoszyi (Lepus nigricollis)
- zając alaskański (Lepus othus)
- zając birmański (Lepus peguensis)
- zając zaroślowy (Lepus saxatilis)
- zając chiński (Lepus sinensis)
- zając wyżynny (Lepus starcki)
- zając pustynny (Lepus tibetanus)
- zając stepowy (Lepus tolai)
- zając białoogonowy (Lepus townsendii)
- zając nadrzeczny (Lepus yarkandensis)
- zajączek błotny (Nesolagus netscheri)
- zajączek annamski (Nesolagus timminsi)
- pięciozębik leśny (Pentalagus furnessi)
- afrokrólik równikowy (Poelagus marjorita)
- skaliczek natalski (Pronolagus crassicaudatus)
- skaliczek rdzawobrązowy (Pronolagus randensis)
- skaliczek rudonogi (Pronolagus rupestris)
- skaliczek przylądkowy (Pronolagus saundersiae)
- króliczak wulkaniczny (Romerolagus diazi)
- królak bagienny (Sylvilagus aquaticus)
- królak pustynny (Sylvilagus audubonii)
- królak zaroślowy (Sylvilagus bachmani)
- królak stokowy (Sylvilagus cognatus)
- królak króliczy (Sylvilagus cunicularius)
- królak pannamski (Sylvilagus dicei)
- królak florydzki (Sylvilagus floridanus)
- królak zatokowy (Sylvilagus graysoni)
- królik karłowaty (Sylvilagus idahoensis)
- królak samotniczy (Sylvilagus insonus)
- królak wyspowy (Sylvilagus mansuetus)
- królak górski (Sylvilagus nuttallii)
- królak appalachijski (Sylvilagus obscurus)
- królak błotny (Sylvilagus palustris)
- królak krzepki (Sylvilagus robustus)
- królak nowoangielski (Sylvilagus transitionalis)
- królak wenezuelski (Sylvilagus varynaensis)
Kalendarz przyrody
Poniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz przyrody.
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | W tym okresie rozmnażają się w Polsce dzikie króliki. | ||||
| ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | ● | Okres rozrodczy bielaka. | ||||
| ● | ● | Na świat przychodzi pierwszy miot bielaka. | ||||||||||
| ● | ● | Na świat przychodzi drugi miot bielaka. | ||||||||||
| ● | ● | Na świat przychodzi trzeci miot bielaka. | ||||||||||
| ● | ● | ● | ● | ● | ● | ▸ | W tym okresie na świat mogą przychodzić kolejne młode zająca szaraka w 3-4 miotach w roku |
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Alfred Brehm — Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Praca zbiorowa — Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
- IUCN — Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz — Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Praca zbiorowa — Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997
- pod red. Kazimierza Kowalskiego — Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
© medianauka.pl, 2014-01-08, RODZ-60
Data aktualizacji artykułu: 2022-08-19