Babirussa wąsata

Babirussa wąsata (Babyrousa babyrussa) to ssak z rodziny świniowatych. Ma jak na świniowate długie kończyny, masywny ryj uzbrojony w dwie pary kłów. U samców górne kły osiągają długość kilkudziesięciu centymetrów i przebijają kości szczękowe i skórę nieco poniżej oczu. Kły zakrzywiają się ku tyłowi. Są dość kruche. Skóra jest naga, pofałdowana szczególnie na podgardlu oraz brzuchu.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Obszar występowania to Północny Celebes, wyspy Togi, Buru, Sulu. Zamieszkuje wilgotne lasy i zarośla.

Tryb życia i zachowanie

To ssak aktywny w nocy. Lubi przebywać w małych grupach. Samce ryją głęboko w ziemi. Jest to dość łagodne zwierzę.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi od 80 do 110 cm. Wysokość w kłębie wynosi do 80 cm. Ciężar ciała nie przekracza zwykle 100 kg.

Pożywienie

Zjada liście drzew i krzewów, korzenie, bulwy.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 125-150 dni. Samica rodzi zwykle 2 młode, które nie są prążkowane.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Mięso babirussy jest smaczne. Lokalna ludność poluje na babirussę.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Babyrousa alfurus (Lesson, 1827)
Babyrousa babirousa (Jardine, 1836)
Babyrousa babirusa (Guillemard, 1889)
Babyrousa babirussa (Quoy & Gaimard, 1830)
Babyrousa frosti (Thomas, 1920)
Babyrousa indicus (Kerr, 1792)
Babyrousa orientalis (Brisson, 1762)
Babyrousa quadricornua Perry, 1811

Pokrewne gatunki ssaków

Dzik euroazjatycki (Sus scrofa)

Guziec zwyczajny (Phacochoerus africanus)

Świnia domowa (Sus scrofa domestica)

Dzikan rzeczny (Potamochoerus porcus)

Guziec pustynny (Phacochoerus aethiopicus)

Świnia brodata (Sus barbatus)

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Praca zbiorowa – Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963