Dingo

Dingo (Canis lupus dingo) to ssak z rodziny psowatych. Jest zdziczałą formą psa domowego, który przybył do Australii wraz z osadnikami. Sierść jest krótka, ma piaskowy lub rudy kolor.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© Leca Isabelle - Fotolia.com

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Pies dingo zajmuje niemalże każe środowisko na lądzie w Australii.

Tryb życia i zachowanie

Jest bardzo agresywny. Żyje w stadach. Psy Dingo między sobą porozumiewają się za pomocą wycia i skomlenia. Bardzo rzadko szczekają. W rejonach o wysokiej temperaturze poluje nocą, w rejonach chłodniejszych także za dnia. Zwierzęta te tworzą stałe watahy. Są terytorialne.

Morfologia i anatomia

Dingo ma szpiczastą głowę i dość szeroki pysk. Dorasta do 122 cm długości ciała, z czego ogon ma długość do 36 cm. Wysokość w kłębie wynosi do 60 cm. Dingo waży 13-24 kg. Samce są większe i cięższe niż samice.

Pożywienie

Króliki, gryzonie i inne małe zwierzęta. Najczęstszą ofiarą dingo są kangury rude, walabie, pałanki kuzu oraz króliki.

Rozmnażanie

Samice dingo mają cieczkę dwukrotnie w ciągu roku. Jednakże tylko raz zachodzą w ciążę. W stadzie rozmnaża się jedynie para dominująca. Reszta pomaga wychowywać szczenięta.

Ochrona i zagrożenia NE

Gatunek ten nie został jeszcze przypisany do żadnej kategorii ryzyka według kryteriów IUCN.

Ciekawostki

Dingo jest zdziczałą formą psa domowego. Został prawdopodobnie zawleczony na kontynent australijski przez Azjatów około 3500 lat temu. To on jest prawdopodobną przyczyną wymarcia wilka workowatego.

Pokrewne gatunki ssaków

Wilk szary
Canis lupus

Pies domowy
Canis familiaris

Wilk rudy
Canis rufus

Kaberu etiopski
Canis simensis

Kojot
Canis latrans

Szakal czaprakowy
Canis mesomelas

Szakal złocisty
Canis aureus

Psowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

© medianauka.pl, 2013-01-13, GAT-308