Kojot
Kojot, wilk amerykański, kujot (Canis latrans) to ssak z rodziny psowatych, podobny do szakala, o brązowym ubarwieniu, często w ciemne plamki. Wierzch ciała żółtawy, spód jaśniejszy.
Występowanie i środowisko
Otwarte tereny Ameryki Północnej. Kojoty żyją na terenach od północnej części Alaski do Kostaryki. Są obecne na terenach trawiastych, półpustyniach, a także w lasach liściastych i iglastych, w górach i w tundrze.
Tryb życia i zachowanie
Bardzo dobrze biega. Poluje samotnie lub w parach. Czasem atakuje owce i kozy. Zajmuje nory wykopane przez siebie lub po innych zwierzętach. Kojoty bardzo dobrze przystosowują się do środowiska, w którym żyją. Tworzy także watahy, które bronią swoich terytoriów.
Pożywienie
Kojot poluje na króliki, gryzonie. Nie gardzi padliną, zjada odpadki, także pokarm roślinny.
Rozmnażanie
Zwierzę to jest monogamiczne. Ciąża trwa 60-65 dni, po której samica rodzi 5-10 młodych. W grupie rozmnaża się tylko para dominująca.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Kojot jest najszybszy z rodziny psowatych. Potrafi biec z prędkością 65 km/h.
Pytania
Czy kojoty żyją w Polsce?
Nie, kojoty nie pojawiły się w Polsce. Jednak inny gatunek podobny do kojota - szakal złocisty został ostatnio zanotowany w naszym kraju.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-01-13, GAT-307
Pokrewne gatunki ssaków
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
