Szakal czaprakowy

Szakal czaprakowy (Canis mesomelas) to ssak drapieżny z rodziny psowatych, podobny nieco do lisa. Sierść rudawa, wierzch pokrywa biało obrzeżone, czarne z białymi plamami "siodło". spód jasny, żółto-biały. Samiec jest większy od samicy.

Wyróżniamy dwa podgatunki:

C. m. mesomelas
C. m. schmidti

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Szakal czaprakowy występuje na południe od Sahary (Afryka) na obszarach trawiastych, w przerzedzonych lasach.

Tryb życia i zachowanie

Jest aktywny w nocy. Tworzy niewielkie grupy rodzinne lub żyje w parach.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 90 cm, ogon mierzy dodatkowe 30 cm, a ciężar ciała 7-13,5 kg.

Pożywienie

Poluje na kręgowce, zjada też owady, owoce i padlinę. Dość często grabi kurniki, atakuje także ssaki domowe.

Rozmnażanie

Samica rodzi zwykle 4-5 młodych. Ciąża trwa 2 miesiące.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Wilk szary
Canis lupus

Dingo australijski
Canis dingo

Pies domowy
Canis familiaris

Wilk rudy
Canis rufus

Kaberu etiopski
Canis simensis

Kojot preriowy
Canis latrans

Szakal złocisty
Canis aureus

Psowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003