Dzięcioł białoszyi
Dzięcioł białoszyi (Dendrocopos syriacus) to ptak z rodziny dzięciołowatych należący do podrodziny dzięciołów, podobny do dzięcioła dużego, z którym może się krzyżować. U samca czoło jest żółtobiałe. Grzbiet oraz głowa z wierzchu są czarne, spód białawy. Na potylicy występuje czerwona plama w kształcie przepaski. Boki głowy i szyja biała. Białe obszary znajdują się także w okolicy barków. Białe plamki znajdują się także na sterówkach. Podbrzusze jest bladoczerwone lub różowawe. Samica nie ma czerwonej przepaski na potylicy.
niemiecka: Blutspecht
czeska: Strakapoud jižní
francuska: Pic syriaque
hiszpańska: Pico sirio
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowaniaCiężar: do 80 g
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Łaźce (Piciformes)
Rodzina: Dzięciołowate (Picidae)
Występowanie i środowisko
Występuje w niewielkich lasach liściastych, ogrodach i parkach, na wsiach Europy, Azji Mniejszej oraz na bliskim Wschodzie. U nas występuje rzadko. Jego obecność w Polsce wynika z rozprzestrzeniania się gatunku na północ.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi osiadły tryb życia.
Morfologia i anatomia
Osiąga długość ciała 23 cm i 80 g masy ciała. Skrzydło o długości do 13 cm.
Pożywienie
Zjada owady i nasiona.
Rozmnażanie
Gniazduje raz w roku w dziupli, którą sam wykuwa w pniu drzewa liściastego, dość nisko nad ziemią. Okres znoszenia jaj przypada na kwiecień-maj. Samica składa 4-5 jaj, które wysiaduje wraz z samcem.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Do niedawna ptak ten był nazywany dzięciołem syryjskim.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2016-12-16, GAT-3010 Opis Okres lęgowy gatunku dzięcioł białoszyi.
Kalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 