Mewa śmieszka
Mewa śmieszka, śmieszka (Chroicocephalus ridibundus) zwana po prostu śmieszką, to gatunek mewy wielkości gołębia. Jest bardzo pospolita i najczęściej występująca mewa w naszym. Skrzydła są ostro zakończone, wąskie. Głowa brązowa, sięgająca tylko potylicy. Obok oczy małe białe plamki. Wierzch jest biało-srebrzysty. Ogon i kuper są białe. Lotki są czarne z wierzchu poza ich przednimi krawędziami. Głowa w szacie spoczynkowej jest biała z niewielkimi ciemnymi plamami w okolicy pokryw usznych i oczu, a także czasami na wierzchu głowy. Młode osobniki są początkowo brązowo-szare z wierzchu i na głowie, mają brunatny dziób, żółciejący w zimie, czerwony u osobników dorosłych. Podobnie zmienny jest kolor nóg. Szata osobnika dorosłego kształtuje się w ciągu 2 lat.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek ten jest obecny w niemalże całej Eurazji. Występuje nad morzem oraz nad wodami śródlądowymi. Zimą można go spotkać także w miejskich parkach. Zimą można go spotkać w miejscach zrzutu ścieków do rzek, przy oczyszczalniach ścieków, nad zbiornikami przy elektrowniach. W Polsce poza obszarami górzystymi występuje na terenie całego kraju nad różnymi rodzajami wód.
Tryb życia i zachowanie
To ptak wędrowny. Nasze mewy śmieszki zimują w zachodniej i południowej części Europy i północnej części Afryki. W zimie spotyka się na ogół populacje z północy.
Odzywa się wieloma głosami. W zimie można usłyszeć coś w rodzaju "ke ke", "pijeee" podczas walki o pożywienie. Czasem także skrzecze. Podczas sezonu godowego mewy śmieszki kwilą i zawodzą, a także krzyczą, gdy znajdują się w koloniach. Charakterystyczny głos tej mewy, przypominający nieco śmiech, jest powodem takiej, a nie innej nazwy gatunkowej.
W poszukiwaniu pokarmu pokonuje odległość nawet 30 km od kolonii. Można ją też spotkać na polach za ciągnikami.
Morfologia i anatomia
Na przednich krawędziach lotek dłoniowych mewy smieszki widoczne są białe kliny.
Pożywienie
Mewa śmieszka zjada bardzo zróżnicowany pokarm, głównie pochodzenia zwierzęcego, w tym owady, dżdżownice, niewielkie ryby, skorupiaki, mięczaki, odpadki, gryzonie, a także padlinę. Pokarm roślinny stanowi uzupełnienie diety. Mewy śmieszki kradną pożywienie innym ptakom.
Rozmnażanie
Mewa śmieszka gniazduje kolonijnie (najczęściej około 100-1000 par), najczęściej na wyspach, rzadziej w przybrzeżnych zaroślach. Gniazda znajdują się gęsto obok siebie. Samica śmieszki składa raz w roku 3 jaja od końca kwietnia do maja. Jaja wysiaduje samiec z samicą. Okres inkubacji trwa 20-25 dni. Młode przez kilka dni pozostają w gnieździe, później nieopodal niego. Po miesiącu mają już zdolność lotu.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ptak ten podlega w naszym kraju ochronie ścisłej.
Ciekawostki
To jedna z najmniejszych rodzimych mew. To nie jedyna mewa z czarną głową w naszym kraju. Jest podobna do mewy małej i mewy czarnogłowej.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ◂ | ● | Okres składania jaj u mewy śmieszki. |
Pokrewne gatunki ptaków
- Mewa czerwonodzioba (Chroicocephalus novaehollandiae)
- Mewa przylądkowa (Chroicocephalus hartlaubii)
- Mewa szarogłowa (Chroicocephalus cirrocephalus)
- Mewa cienkodzioba (Chroicocephalus genei)
- Mewa czarnodzioba (Chroicocephalus bulleri)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2018-05-27, GAT-2567
Data aktualizacji artykułu: 2021-10-06