Mewa mała

Mewa mała (Hydrocoloeus minutus) to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. To nasza najmniejsza mewa. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej ubarwienie głowy jest czarne. Szyja, spód i ogon - białe, wierzch i skrzydła są popielate. W szacie spoczynkowej głowa jest biała, na potylicy ciemne plamy. Młode mają brązową głową i czarną pręgę na końcu ogona.

© Iliuta - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Mewa mała występuje w Azji i wschodniej części Europy. Zimuje nad Morzem Śródziemnym, czarnym i południowej części Azji. Sporadycznie pojawia się w Ameryce Północnej. Można ją spotkać na różnymi zbiornikami, bagnistymi, zarośniętymi. Poza okresem lęgowym także nad morzem. W Polsce to rzadki ptak.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. Do Polski przylatuje w kwietniu i na początku maja, a odlatuje od sierpnia do października.

Morfologia i anatomia

Ptak ten dorasta do 27-30 cm długości ciała. Ciężar wynosi 100-150 g. Rozpiętość skrzydeł wynosi 68-75 cm.

Pożywienie

Poluje na owady, które łowi także w powietrzu.

Rozmnażanie

Gniazduje w grupach do kilkunastu par pośród wodnych roślin. Gniazda zakłada na przełomie maja i czerwca. W zniesieniu 2-3 jaja. Czas inkubacji wynosi 21-23. Jaja wysiaduje samiec i samica.

Ochrona i zagrożenia

Podlega w Polsce ochronie gatunkowej.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2019-01-26, GAT-2565