Puchacz (zwyczajny)
Puchacz (Bubo bubo) to największa z naszych sów. W Polsce puchacz jest rzadko spotykany. Brak dymorfizmu płciowego, samica jest nieco większa od samca. Puchacz ma duże oczy zwrócone do przodu, razem z dziobem otoczone tak zwaną szlarą. Na głowie dwie kępy piór przypominają uszy. Puchacz doskonale widzi i słyszy. Ma charakterystyczne żółte lub pomarańczowe tęczówki oczu.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Zdjęcie zbiorów ZOO w Opolu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Sowa ta zasiedla stare i rozległe lasy Europy i Azji. Preferuje tereny skaliste. Można ją spotkać w naszym kraju poza jego centralna częścią w miejscach niedostępnych lub trudno dostępnych dla człowieka, zwykle w pobliżu zbiorników wody.
Tryb życia i zachowanie
Puchacz jest aktywny o zmierzchu i w nocy, a w dzień odpoczywa na drzewach i w zagłębieniach skalnych. Jest to dość płochliwa sowa. Prowadzi osiadły i skryty tryb życia. Przez cały rok przebywa w obrębie swojego rewiru. Lot jest cichy i szybki. Pohukiwanie puchacza można usłyszeć z odległości nawet 3 km. Podczas toków wydaje charakterystyczny głos: "huuuu" u samca i krótkie "hu" u samicy. Głos słyszany jest z odległości nawet 5 km.
Morfologia i anatomia
Wraz z dziobem i ogonem sowa ta osiąga 60-75 (78) cm długości ciała. Ogon ma długość do 29 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi nawet 188 cm. Ciężar ciała wynosi od 2,3 kg do nawet 4,2 kg w przypadku samic i od 1,6 do 2,8 kg w przypadku samców.
Jaja są białe i kuliste.
Pożywienie
Puchacze polują na małe i średnie ssaki, szczególnie szczury, ryjówki i norniki, nawet zające oraz ptaki, w tym krukowate, mewy, kaczki, a także ptaki drapieżne. Zjada także dość rzadko płazy, ryby i większe owady. Zdarzają się przypadki kanibalizmu. Największy udział w diecie puchacza stanowią kaczki i gryzonie. Czasem puchacze można spotkać na wysypiskach śmieci.
Rozmnażanie
Gniazduje w starych gniazdach ptaków drapieżnych, na ziemi lub w zagłębieniach skalnych. Od lutego do kwietnia samica składa raz w roku od dwóch do czterech jaj, które mają kształt kul i są białe. Składa je na nagim podłożu. Czas wysiadywania jaj wynosi 34-36 dni. Po wykluciu się piskląt opiekują się nimi zarówno samiec jak i samica przez 55 dni w gnieździe i 100 dni poza nim.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Sowa ta znajduje się w Polsce pod ścisłą ochroną. Gatunek wymaga ochrony czynnej. W okresie od 1 stycznia do 31 lipca ochronie podlega także miejsce rozrodu w promieniu 500 m, a poza tym okresem w promieniu 200 m. Największym zagrożeniem dla puchaczy jest człowiek. to bardzo płochliwy ptak, który łatwo porzuca jaja i pisklęta.
Ciekawostki
Puchacz to największy gatunek sowy.
W Polsce występuje zaledwie około 250 par lęgowych tych ptaków.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ◂ | ● | ● | Trwa okres lęgowy puchacza. |
Pokrewne gatunki ptaków
- Puchacz wirginijski (Bubo virginianus)
- Puchacz indyjski (Bubo bengalensis)
- Ketupa bosonoga (Bubo zeylonensis)
- Ketupa płowa (Bubo ketupu)
- Puchacz malajski (Bubo sumatranus)
- Puchacz mleczny (Bubo lacteus)
- Puchacz śnieżny (Bubo scandiacus)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2011-09-12, GAT-54