Karlik większy
Karlik większy (Pipistrellus nathusii) to nasz największy karlik. Ubarwienie z wierzchu brązowe z czerwonawym odcieniem w lecie, spód jaśniejszy. Uszy, błony lotne oraz pysk są ciemnobrunatne. Błona ogonowa z wierzchu jest częściowo owłosiona.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© Alis Photo - Fotolia.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Gatunek tego nietoperza występuje tylko w Europie. W Polsce jest spotykany na terenie całego kraju, najczęściej jednak na pojezierzu w lasach. Chroni się w dziuplach drzew i szczelinach budynków. Zimuje w dziuplach, stosach drewna, w szczelinach skalnych, budynkach.
Tryb życia i zachowanie
Odbywa sezonowe wędrówki. Na łowy wylatuje o zmierzchu. Poluje nad wodą lub na skraju lasów, czasem koło latarni.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 4,5-5,5 cm, a ciężar ciała 6-10 g. Prącie jest buławkowate z charakterystycznymi białymi włosami.
Pożywienie
Zjada ochotki, komary, meszki i inne owady.
Rozmnażanie
Rozmnaża się w koloniach do 200 osobników. Samica rodzi zwykle bliźnięta. Już trzytygodniowe młode potrafią latać.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
© medianauka.pl, 2019-02-05, GAT-610910
Pokrewne gatunki ssaków
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
