Kiang
Kiang (Equus kiang) to blisko spokrewniony z kułanem ssak z rodziny koniowatych. Niedawno był uważany za podgatunek kułana. Ciało z wierzchu rudo-płowe, od spodu - białe. Ma szerokie kopyta.
Equus holdereri Matschie, 1911
Equus kyang (Kinloch, 1869)
Equus nepalensis (Trumler, 1959)
Equus polyodon (Hodgson, 1847)
Equus tafeli (Matschie, 1924)
niemiecka: Kiang, Tibet-Wildesel
czeska: Kiang
francuska: Ane sauvage du Tibet
hiszpańska: Kiang
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
E. k. holdereri
E. k. polyodon
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Nieparzystokopytne (Perissodactyla)
Rodzina: Koniowate (Equidae)
Występowanie i środowisko
Stepy i pustynie Tybetu i Kaszmiru. Żyje wysoko w górach na płaskowyżach porośniętych trawą. Pionowy zasięg występowania to 5500 m n.p.m. Jest odporny na trudne warunki klimatyczne.
Tryb życia i zachowanie
Na zimę gromadzi duży zapas tłuszczu. Tworzy małe stada. To groźne zwierzę. Atakuje kopytami. W razie niebezpieczeństwa ratuje się także ucieczką. Jest bardzo szybki.
Pożywienie
Trawa, zioła i krzewy.
Rozmnażanie
Ciąża trwa ponad rok. Samica rodzi zwykle 1 młode.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Próby udomowienia kianga nie powiodły się.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2013-03-22, GAT-371