Kułan azjatycki

Kułan, osioł azjatycki (Equus hemionus) to ssak z rodziny koniowatych, żyjący w niewielkich stadach złożonych z ogiera i kilku klaczy. W okresie rui ogiery walczą o samice (walka polega na gryzieniu i kopaniu). Dorastające kułany opuszczają stado i żyją samotnie. Samce znaczą kałem swoje terytorium.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Kułan azjatycki (Equus hemionus)

© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje stepy, półpustynie i płaskowyże Azji. W kilku miejscach w Azji kułana introdukowano.

Występowanie poszczególnych podgatunków osła azjatyckiego:

onager (Equus hemionus onager) – Iran
kułan turkmeński (Equus hemionus kulan) – Turkmenistan, Afganistan i Iran
kułan mongolski, dżigitaj (Equus hemionus hemionus) – Mongolia, Chiny
khur (Equus hemionus khur) – Indie
kułan syryjski (Equus hemionus hemippus) - wymarły podgatunek

Tryb życia i zachowanie

Kułany zaatakowane przez wilki bronią się, kopiąc i uciekając z prędkością 50 km/h.

Pożywienie

Trawy, zioła, gałęzie krzewów, korzenie.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 12 miesięcy. Klacz rodzi zwykle 1 źrebię o masie 25 kg. Samica karmi młode przez 6-8 miesięcy. Po ukończeniu 1 roku życia, kułany osiągają dojrzałość płciową.

Ochrona i zagrożenia EN

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gatunek ten jest zagrożony wymarciem. Podgatunek - kułan syryjski (Equus hemionus hemippus) jest wymarły.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

  • Equus h. hemionus - kułan mongolski, Pallas, 1775
  • Equus h. hemippus - kułan syryjski, I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1855
  • Equus h. khur - kułan indyjski, Lesson, 1827
  • Equus h. kulan - kułan turkmeński, (Groves & Mazak, 1967)
  • Equus h. onager - kułan perski, Boddaert, 1785

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

  • Equus bahram (Pocock, 1947)
  • Equus bedfordi Matschie, 1911
  • Equus blanfordi (Pocock, 1947)
  • Equus castaneus Lydekker, 1904
  • Equus dzigguetai (Wood, 1879)
  • Equus ferus Erxleben, 1777
  • Equus finschi Matschie, 1911
  • Equus hamar C.H. Smith, 1841
  • Equus hemionos Boddaert, 1785
  • Equus hemippus I. Geoffroy Saint-Hilaire, 1855
  • Equus indicus George, 1869
  • Equus indicus (Sclater, 1862)
  • Equus khur Lesson, 1827
  • Equus kulan (Groves & Mazák, 1967)
  • Equus luteus Matschie, 1911
  • Equus onager Boddaert, 1785
  • Equus onager Pallas, 1777
  • Equus syriacus Milne-Edwards, 1869
  • Equus typicus Sclater, 1891

Pokrewne gatunki ssaków


Ile śpią ssaki?


Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak


Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak


Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?


Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?


© medianauka.pl, 2011-09-12, GAT-53




©® Media Nauka 2008-2023 r.