Kląskawka
(Saxicola torquata)

Kląskawka (Saxicola torquata) to rzadki w Polsce ptak śpiewający, mniejszy od wróbla. Samiec ma czarną głowę i wierzch ciała, czerwoną pierś i białe plamy na spodzie ciała, po bokach i na szyi. Samica jest brązowa z ciemniejszą głową. Obie płcie mają białą kreskę na skrzydle.

© medianauka.pl

Nazwa gatunku

Kląskawka (Saxicola torquata)

Synonimy

Saxicola torquatus

Nazwy obce

angielska: Common Stonechat, Stonechat, Eurasian Stonechat
niemiecka: Europäische Schwarzkehlchen
czeska: Bramborníček černohlavý
francuska: Traquet pâtre
hiszpańska: Tarabilla común europea

Pierwsze opisanie gatunku

(Linnaeus, 1766)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Legenda

Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowania

Wielkość

Długość: 13 cm
Rozpiętość skrzydeł: 21 cm.
Ciężar: do 15 g

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Wróblowate, wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: Drozdowate (Turdidae)

Głos

Odzywa się krótko "trt" cienkim głosem. Śpiewa krótko, jest to ciąg gwizdów i ćwierkań.

Jaja

Występowanie i środowisko

Europa. W Polsce nieliczna. Suche i otwarte tereny, łąki, pastwiska, pobocza dróg. Lubi okolice suche i ciepłe.

Tryb życia i zachowanie

Ptak wędrowny. Zimuje w Afryce i na Półwyspie Arabskim.

Pożywienie

Kląskawki polują na owady.

Rozmnażanie

Kląskawka wije gniazda na ziemi. Gniazdo zrobione z suchych traw jest dobrze ukryte, często w nasłonecznionym miejscu. Kląskawka ma dwa lęgi w roku. W każdym z nich składa od 5 do 6 jaj. Pierwszy raz składa jaj od końca kwietnia do maja.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia i grafiki - galeria

© medianauka.pl, 2009-06-12, GAT-14