Biegus zmienny

Biegus rdzawy (Calidris canutus) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, największy z naszych biegusów. Samiec w szacie godowej ma ciemny wierzch ciała (także głowę), obrzeża piór są jaśniejsze. Kuper jest biały, ogon szarawy z ciemnym prążkowaniem. Rdzawe są boki głowy, szyja, pierś i brzuch. Pokrywy podogonowe są białawe. Dziób jest prosty, ciemny, niezbyt długi. Nogi są również czarne. Samica w szacie godowej nie ma tak kontrastowych barw. Szata spoczynkowa charakteryzuje się szaropopielatym wierzchem i białawym spodem.

© Erni - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Występuje w tundrze. Można go spotkać na torfowiskach, wilgotnych łąkach. Jest obecny na Islandii, w Wielkiej Brytami, nad Morzem Północnym, Bałtykiem, w Skandynawii, w Azji, na Grenlandii i w Ameryce Północnej. Zimuje w Europie, Azji, Afryce i Ameryce Północnej. W Polsce jest bardzo nielicznym ptakiem gniazdującym, choć podczas przelotów jest bardzo liczny.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. Przyloty odbywają się od marca do maja, odloty od lipca do listopada.

Morfologia i anatomia

Osiąga 19-30 cm długości ciała i ciężar 40-80 g. Skrzydło ma długość do 13 cm.

Pożywienie

Poluje na bezkręgowce, głównie owady.

Rozmnażanie

Gniazduje na ziemi, na mchu pośród traw. Samica raz w roku składa 4 jaja, które wysiaduje wraz z samcem przez 16-22 dni. Rodzice opiekują się pisklętami. Po 4 tygodniach życia młode są zdolne do lotu.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ochronie gatunkowej.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-11-01, GAT-4297