Biegus krzywodzioby

Biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea) to gatunek ptaka z rodziny biegusowatych. W szacie spoczynkowej wierzch ciała jest brązowawy z ciemnymi plamkami, spód jasny, również ozdobiony plamkami. W szacie godowej samiec jest z wierzchu brązowawy, nakrapiany ciemnymi cętkami. Głowa po bokach, szyja, spód są brązowe, czoło i podgardle jaśniejsze. Biały ogon ma na końcu czarny pas. Ma charakterystyczny czarny dziób, wygięty w dół. Nogi są również czarne. Samica ma bardziej stonowane ubarwienie. Jest podobny do biegusa rdzawego i biegusa zmiennego.

© paolofusacchia - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Biegus ten zamieszkuje tundrę. Zimuje w Afryce, Afryce i Australii. W Polsce jest nieliczny, obserwowany wyłącznie podczas przelotów, na wybrzeżu można obserwować przelatujące duże stada.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. U nas przelatuje w okresie od kwietnia do początku czerwca i od połowy lipca do połowy października. Brodzi w płytkiej wodzie, zanurzony czasem po brzuch.

Morfologia i anatomia

Osiąga długość ciała 20-22 cm, waży od 45 do 60 g. Długość skrzydła wynosi 12-13 cm.

Pożywienie

Poluje na bezkręgowce (ślimaki, małże, skorupiaki, owady) i żywi się pokarmem pochodzenia roślinnego.

Rozmnażanie

Gniazduje na ziemi raz w roku. Gniazdo jest wyściełane chrobotkiem. Samica składa zwykle 4 jaja.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ochronie.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2016-10-12, GAT-4281