Biegus krzywodzioby
Biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea) to gatunek ptaka z rodziny biegusowatych. W szacie spoczynkowej wierzch ciała jest brązowawy z ciemnymi plamkami, spód jasny, również ozdobiony plamkami. W szacie godowej samiec jest z wierzchu brązowawy, nakrapiany ciemnymi cętkami. Głowa po bokach, szyja, spód są brązowe, czoło i podgardle jaśniejsze. Biały ogon ma na końcu czarny pas. Ma charakterystyczny czarny dziób, wygięty w dół. Nogi są również czarne. Samica ma bardziej stonowane ubarwienie. Jest podobny do biegusa rdzawego i biegusa zmiennego.
Występowanie i środowisko
Biegus ten zamieszkuje tundrę. Zimuje w Afryce, Afryce i Australii. W Polsce jest nieliczny, obserwowany wyłącznie podczas przelotów, na wybrzeżu można obserwować przelatujące duże stada.
Tryb życia i zachowanie
To ptak wędrowny. U nas przelatuje w okresie od kwietnia do początku czerwca i od połowy lipca do połowy października. Brodzi w płytkiej wodzie, zanurzony czasem po brzuch.
Morfologia i anatomia
Osiąga długość ciała 20-22 cm, waży od 45 do 60 g. Długość skrzydła wynosi 12-13 cm.
Pożywienie
Poluje na bezkręgowce (ślimaki, małże, skorupiaki, owady) i żywi się pokarmem pochodzenia roślinnego.
Rozmnażanie
Gniazduje na ziemi raz w roku. Gniazdo jest wyściełane chrobotkiem. Samica składa zwykle 4 jaja.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ochronie.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2016-10-12, GAT-4281 Opis Przeloty przez Polskę biegusa krzywodziobego.Kalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ◂ ● ▸