Czapla purpurowa
(Ardea purpurea)
Czapla purpurowa (Ardea purpurea) to czapla, która występuje u nas zaledwie w liczbie kilku par. Jest podobna do czapli siwej z sylwetki, ale jest jeszcze smuklejsza od niej. Ma jednak rdzawe upierzenie na szyi i po bokach. Wzdłuż szyi biegnie ciemny pasek. Wierzch ciała jest ciemnoszary. Młode osobniki są jasnobrązowe. Dziób jest długi, szyja również.
niemiecka: Purpurreiher
czeska: Volavka červená
francuska: Héron pourpré
hiszpańska: Garza imperial
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowaniaRozpiętość skrzydeł: od 120 cm do 150 cm.
Ciężar: od 500 g do 1.2 kg
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Brodzące (Ciconiiformes)
Rodzina: Czaple, czaplowate (Ardeidae)
Występowanie i środowisko
Czapla ta występuje w Europie, Azji i Afryce oraz Indonezji. W Polsce spotkać ją można na Stawach Milickich oraz na Zbiorniku Gołczakowskim. Ptaka tego można spotkać nad zbiornikami wody słodkiej, porośniętych szuwarami.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi skryty tryb życia. Poluje o świcie i wieczorem. Czatuje nieruchomo lub brodzi zanurzona czasem po sam brzuch.
Pożywienie
Zjada ryby oraz owady, płazy, mięczaki, drobne ssaki. Młode zjadają pokarm wprost z dzioba rodziców lub zwrócony przez nich do gniazda.
Rozmnażanie
Jest monogamiczna. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gniazduje na drzewie lub pośród trzcin. W zniesieniu 2-6 jaj od kwietnia do czerwca. Okres wysiadywania trwa 25-30 dni. Zdolność lotu młode uzyskują po 40-50 dniach od wyklucia.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Czapla ta w Polsce znajduje się pod ścisłą ochroną.
Ciekawostki
Brak danych.
Zdjęcia i grafiki - galeria
© medianauka.pl, 2015-04-18, GAT-758
