Czapla purpurowa

Czapla purpurowa (Ardea purpurea) to czapla, która występuje u nas zaledwie w liczbie kilku par. Jest podobna do czapli siwej z sylwetki, ale jest jeszcze smuklejsza od niej. Ma jednak rdzawe upierzenie na szyi i po bokach. Wzdłuż szyi biegnie ciemny pasek. Wierzch ciała jest ciemnoszary. Młode osobniki są jasnobrązowe. Dziób jest długi, szyja również.

© Erni - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Czapla ta występuje w Europie, Azji i Afryce oraz Indonezji. W Polsce spotkać ją można na Stawach Milickich oraz na Zbiorniku Gołczakowskim. Ptaka tego można spotkać nad zbiornikami wody słodkiej, porośniętych szuwarami.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi skryty tryb życia. Poluje o świcie i wieczorem. Czatuje nieruchomo lub brodzi zanurzona czasem po sam brzuch. W Polsce czaplę tę można zaobserwować w okresie od kwietnia do października.

Pożywienie

Zjada ryby oraz owady, płazy, mięczaki, drobne ssaki. Młode zjadają pokarm wprost z dzioba rodziców lub zwrócony przez nich do gniazda.

Rozmnażanie

Jest monogamiczna. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gniazduje na drzewie lub pośród trzcin. W zniesieniu 2-6 jaj od kwietnia do czerwca. Okres wysiadywania trwa 25-30 dni. Zdolność lotu młode uzyskują po 40-50 dniach od wyklucia.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Czapla ta w Polsce znajduje się pod ścisłą ochroną.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-04-18, GAT-758