Duk wspaniały
Duk wspaniały (Pygathrix nemaeus) jest małpą wąskonosą o smukłym ciele, długim ogonie, równej długości kończyn przednich i tylnych. Futro jest barwne, ma jasne bokobrody, biały ogon i zad, czarne górne części ramion i nóg, stopy i dłonie, rude przedramię i podudzie. Samiec i samica wyglądają podobnie.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© Kjersti - Fotolia.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Duk wspaniały zasiedla Laos, Wietnam i wyspy Hainan. Zamieszkuje wilgotne i nizinne lasy tropikalne. Pionowy zasięg występowania to 2000 m n.p.m.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi nadrzewny i dzienny tryb życia. Chętnie pływa. Tworzy grupy.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi od 61 cm do 76 cm, ogona 76 cm. Osiąga ciężar 10-12 kg.
Pożywienie
Duk zjada liście, owoce, korę drzew oraz pąki.
Rozmnażanie
Rozmnaża się prawdopodobnie przez cały rok. Ciąża trwa 5 miesięcy. Rodzi się najczęściej tylko jedno młode.
Ochrona i zagrożenia CR
Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Duk jest jednym z najbarwniejszych ssaków. Jego dawna nazwa to langur wspaniały.
Pokrewne gatunki ssaków
- Kotawiec sawannowy (Chlorocebus pygerythrus)
- Koczkodan rzeczny (Cercopithecus mona)
- Pawian gwinejski (Papio papio)
- Makak rozczochrany (Macaca sinica)
- Gerezanka trójbarwna (Piliocolobus kirkii)
- Koczkodan Diany (Cercopithecus diana)
- Koczkodan mnisi (Cercopithecus roloway)
- Koczkodan rudoogonowy (Cercopithecus ascanius)
- Koczkodan sowiogłowy (Cercopithecus hamlyni)
- Langur przepasany (Presbytis femoralis)
- Lutung jawajski (Trachypithecus auratus)



Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Zbigniew Woliński, Janusz Towpik – Małpy i małpiatki – Atlas, ISBN 83-02-02980-J, WSiP 1990
© medianauka.pl, 2013-03-21, GAT-367
Data aktualizacji artykułu: 2022-06-19