Nosacz sundajski

Nosacz sundajski (Nasalis larvatus) to ssak z rodziny małp wąskonosych. Cechą charakterystyczną, jak sama nazwa gatunku wskazuje, jest długi, zwisający nos. Długość nosa u samców czasem wynosi 10 cm. Samice mają mniejsze nosy, młode - zadarty w górę. Sierść jest brązowa na grzbiecie, od strony brzusznej kremowa i szara. Nos prawdopodobnie ma znaczenie w doborze płciowym osobników. Samice są o połowę mniejsze od samców.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Lasy mangrowe na Borneo.

Tryb życia i zachowanie

Żyje w małych stadach, liczących do 20 osobników. Jest aktywny w dzień. Dobrze pływa i nurkuje. Nosacze na ziemię schodzą bardzo rzadko.

Pożywienie

Ta małpa z Borneo zjada liście i owoce lasów mangrowych.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 166 dni. Samica rodzi zwykle 1 młode o niebieskiej twarzy.

Ochrona i zagrożenia EN

Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ze względu na specyfikę diety, nie można tego gatunku aklimatyzować w innych rejonach.

Ciekawostki

Nosacz nie znosi niewoli, szybko w niej umiera.

To małpa z ogromnym nosem. Nos jest tak duży, że aby zwierzę mogło wziąć pokarm do pyska, musi odsunąć nos na bok lub do góry.

Pokrewne gatunki ssaków

Duk
Pygathrix nemaeus

Dżelada brunatna
Theropithecus gelada

Gereza angolańska
Colobus angolensis

Hulman czczony, hulman, langur hulman
Semnopithecus entellus

Koczkodan białonosy
Cercopithecus nictitans

Koczkodan czarnosiwy
Cercopithecus mitis

Koczkodan górski
Cercopithecus lhoesti

Koczkodan nadobny
Cercopithecus neglectus

Koczkodan oliwkowy
Cercopithecus petaurista

Koczkodan zielony
Chlorocebus aethiops

Latung ciemny
Trachypithecus obscurus

Małpy wąskonose
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988