Nosacz sundajski
Nosacz sundajski (Nasalis larvatus) to ssak z rodziny małp wąskonosych. Cechą charakterystyczną, jak sama nazwa gatunku wskazuje, jest długi, zwisający nos. Długość nosa u samców czasem wynosi 10 cm. Samice mają mniejsze nosy, młode - zadarty w górę. Sierść jest brązowa na grzbiecie, od strony brzusznej kremowa i szara. Nos prawdopodobnie ma znaczenie w doborze płciowym osobników. Samice są o połowę mniejsze od samców.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© kaschibo - Fotolia.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Lasy mangrowe na Borneo.
Tryb życia i zachowanie
Żyje w małych stadach, liczących do 20 osobników. Jest aktywny w dzień. Dobrze pływa i nurkuje. Nosacze na ziemię schodzą bardzo rzadko.
Pożywienie
Ta małpa z Borneo zjada liście i owoce lasów mangrowych.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 166 dni. Samica rodzi zwykle 1 młode o niebieskiej twarzy.
Ochrona i zagrożenia EN
Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem - przypisuje się mu bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Ma status EN w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ze względu na specyfikę diety, nie można tego gatunku aklimatyzować w innych rejonach.
Ciekawostki
Nosacz nie znosi niewoli, szybko w niej umiera.
To małpa z ogromnym nosem. Nos jest tak duży, że aby zwierzę mogło wziąć pokarm do pyska, musi odsunąć nos na bok lub do góry.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Nasalis capistratus (Kerr, 1792)
- Nasalis nasica (Lacépède, 1799)
- Nasalis recurvus Vigors & Horsfield, 1828
Pokrewne gatunki ssaków
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?
© medianauka.pl, 2013-01-05, GAT-277
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Hanna i Antoni Gucwińscy - Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
