Norka europejska

Norka europejska (Mustela lutreola) to ssak z rodziny łasicowatych. Ma smukłą budowę ciała. Między palcami występuje owłosiona błona. Futro ma kolor rudo-brązowy z nieco jaśniejszą stroną brzuszną. Kończyny i ogon są ciemniejsze. Potrafi wystrzyknąć śmierdzącą substancję z gruczołów zapachowych. Futro z norki jest cenione w futrzarstwie.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Norka europejska (Mustela lutreola)

© Stephan Morris - Fotolia.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Obszar występowania norki europejskiej to Francja, wschodnia Europa, północno-zachodnia Azja. Preferuje bagniste tereny, obszary w pobliżu zbiorników wodnych. Niegdyś liczna w Polsce. Wytępiono ją i prawdopodobnie nie występuje już na terenie naszego kraju w stanie dzikim.

Tryb życia i zachowanie

Aktywna o zmierzchu i w nocy. Bardzo dobrze pływa i nurkuje. Jest też szybka w biegu. Latem prowadzi osiadły tryb życia, od jesieni wędruje. Czasem gromadzi zapasy pożywienia. To zwierzę ziemnowodne.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi od 28 cm do 43 cm. Długość ogona: 19 cm. Ciężar ciała wynosi do 700 g. Samce są większe od samic.

Pożywienie

Norka europejska poluje na drobne gryzonie, ptaki, ryby, raki, ślimaki, owady. Podkrada jaja, a także w niewielkim stopniu zjada pokarm roślinny. Czasem robi małe zapasy żywności.

Rozmnażanie

Ruja trwa od lutego do kwietnia. Ciąża trwa 42-46 dni. Samica w kwietniu rodzi 3-7 młodych, które są ślepe, a oczy otwierają dopiero po miesiącu. Samica karmi młode przez 10 tygodni.

Ochrona i zagrożenia CR

Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce gatunek ten ma status wymarłego (EX).

Ciekawostki

Norka może nurkować przez 2 minuty.

Norka europejska może krzyżować się z tchórzem.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Pytania

Pytania

Jaka jest inna nazwa norki europejskiej?

Norka europejska zwana jest czasem nurkiem.




Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

         Trwa ruja u norki europejskiej.
          Rodzą się młode norki europejskiej.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki ssaków


Najbardziej cuchnące ssaki świata
Człowiek nie ma dobrego węchu. Są jednak zwierzęta, które człowiek wyczuje po zapachu z odległości nawet kilkuset metrów.
Ile śpią ssaki?
Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak
Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak
Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.48 / 64.93%
2024-01-20



Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
  • Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
  • Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015

© medianauka.pl, 2013-01-11, GAT-292
Data aktualizacji artykułu: 2022-05-01




©® Media Nauka 2008-2023 r.