Tchórz, tchórz zwyczajny

Tchórz, tchórz zwyczajny (Mustela putorius) to Rodzimy drapieżnik z rodziny łasicowatych. Ma wydłużoną budowę ciała, krótkie kończyny, okrągłą głowę z zaokrąglonymi uszami i puszysty ogon. Wierzch ciała jest ciemnobrązowy, brzuch, ogon i kończyny są czarne, okolice pyska, uszu, boki głowy białe. Jest zwierzęciem łownym.

Fretka (Mustela putorius furo)

Udomowioną formą tchórza jest fretka (Mustela putorius furo). Jest łagodna, odżywia się mlekiem i mięsem. W naturze fretka nie występuje. To albinotyczna forma tchórza zwyczajnego.

Występowanie i środowisko PL

Cała Europa i zachodnia część Azji. Lasy, okolice zbiorników wodnych, pobliże gospodarstw. W Polsce występuje pospolicie. Nie jest mu obce żadne środowisko, w którym znajduje się odpowiednio dużo pokarmu. Preferuje pobliże wody, skraje lasów. Pionowy zasięg występowania to 2000 m n.p.m.

Tryb życia i zachowanie

Kryje się w dziuplach, rozpadlinach skalnych, zajmuje zakamarki zabudowań gospodarczych, nory lisa, borsuka. Bardzo szybko się porusza. Jest gibki. Wspina się świetnie po drzewach, pływa i nurkuje. Zaatakowany albo ucieka albo wystrzeliwuje z gruczołów zapachowych cuchnącą ciecz.

Morfologia i anatomia

Żołądź u samca ma haczykowate wyrostki. Wewnątrz znajduje się kość prąciowa.

Pożywienie

Małe gryzonie, króliki, zające, ptaki, jaja, jaszczurki, żaby, ślimaki, owady. Ofiar szuka poprzez penetrację nor i kryjówek (rozkopuje nory).

Rozmnażanie

Okres godowy przypada na marzec-kwiecień. Ciąża trwa 40-43 dni. Samica rodzi 4-11 młodych. Po 2-3 miesiącach są samodzielne, a po roku są dojrzałe płciowo.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Naturalni wrogowie tchórza to wilk, lis i drapieżne ptaki. Najwięcej tchórzy ginie w kolizjach z samochodami oraz w wyniku zjadania tutek na gryzonie. Norka amerykańska i jenot wypierają tchórza z jego środowiska naturalnego. To poza tym gatunek łowny.

Ciekawostki

Lepiej się skrada i poluje na myszy niż kot domowy.

Gromadzi zapas pokarmu w postaci żywych, ponadgryzanych i unieruchomionych żab.

W starożytnym Egipcie trzymano fretkę w domach w celu tępienia myszy. Dzisiaj jest zwierzęciem futerkowym, używana też jako mamka dla innych cennych zwierząt futerkowych i jako zwierzę laboratoryjne.

Inna nazwa tchórza zwyczajnego to tchórz pospolity lub tchórz europejski

Mieszaniec tchórza zwyczajnego z fretką to tchórz hodowlany (tchórzofretka).

Zdjęcia - galeria

Hodowla - informacje dla hodowców

Parametry i informacje	Opis
Informacje ogólne o gatunku	Fretka to zwierzę inteligentne, ciekawskie i bardzo towarzyskie, uwielbiające zabawę. Absorbują mocno swojego opiekuna. Fretkę na ogół trzymamy pojedynczo. W grupie trzymamy zwierzęta po sterylizacji/kastracji. Nie gryzą, tylko podgryzają opiekuna. To zwierzę mało odporne na wysokie i niskie temperatury.
Rodzaj klatki i wyposażenie	Fretki trzymamy w wolierze lub w dużej klatce (o szerokości minimum 1 m i wysokości 0,8 m). Zapewniamy domek, kołowrotek, zabawki.
Inne warunki chowu	Fretki znaczą teren moczem oraz wydzieliną z gruczołów okołoodbytowych, mająca zapach piżma. Potrzeby fizjologiczne załatwiają w kuwecie. Fretkę można wypuszczać, aby pobiegała po pokoju. Można ją też wyprowadzać na smyczy na spacery. W takim przypadku fretkę szczepimy co roku na nosówkę i wściekliznę. Należy też przeprowadzać odrobaczanie.
Pokarm	Podajemy pokarm mięsny.
Rozmnażanie	Okres rozrodczy trwa od grudnia do końca czerwca. Owulacja jest prowokowana kopulacją.
Ograniczenia prawne	Czytaj więcej. (UWAGA! Zawsze sprawdź samodzielnie aktualność przepisów w zakresie hodowli zwierząt. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za działania użytkowników w tym zakresie.)