Łasica długoogonowa

Łasica długoogonowa (Mustela frenata) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. ciało silnie wydłużone. Sierść brązowa z wierzchu, żółta od spodu. Ogon sługi, na końcu czarny. Wyróżniono kilkadziesiąt podgatunków.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Występuje w obu Amerykach od Kanady po Boliwię (nie występuje w Amazonii). Zasiedla zarośla, tereny trawiaste, podmokłe.

Tryb życia i zachowanie

Brak danych.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Mustela f. affinis, Gray, 1874
Mustela f. agilis, Tschudi, 1844
Mustela f. alleni, (Merriam, 1896)
Mustela f. altifrontalis, Hall, 1936
Mustela f. arizonensis, (Mearns, 1891)
Mustela f. arthuri, Hall, 1927
Mustela f. aureoventris, Gray, 1864
Mustela f. boliviensis, Hall, 1938
Mustela f. costaricensis, Goldman, 1912
Mustela f. effera, Hall, 1936
Mustela f. frenata, Lichtenstein, 1831
Mustela f. goldmani, (Merriam, 1896)
Mustela f. gracilis, (Brown, 1908)
Mustela f. helleri, Hall, 1935
Mustela f. inyoensis, Hall, 1936
Mustela f. latirostra, Hall, 1936
Mustela f. leucoparia, Merriam, 1896
Mustela f. longicauda, Bonaparte, 1838
Mustela f. macrophonius, (Elliot, 1905)
Mustela f. munda, (Bangs, 1899)
Mustela f. neomexicanus, (Barber & Cockerell, 1898)
Mustela f. nevadensis, Hall, 1936
Mustela f. nicaraguae, J. A. Allen, 1916
Mustela f. nigriauris, Hall, 1936
Mustela f. notius, (Bangs, 1899)
Mustela f. noveboracensis, (Emmons, 1840)
Mustela f. occisor, Bangs, 1899
Mustela f. olivacea, Howell, 1913
Mustela f. oregonensis, (Merriam, 1896)
Mustela f. oribasus, (Bangs, 1899)
Mustela f. peninsulae, Hall, 1932
Mustela f. perda, (Rhoads, 1894)
Mustela f. perotae, (Merriam, 1902)
Mustela f. primulina, Jackson, 1913
Mustela f. pulchra, Hall, 1936
Mustela f. saturata, (Merriam, 1896)
Mustela f. spadix, (Bangs, 1896)
Mustela f. texensis, Hall, 1936
Mustela f. tropicalis, (Merriam, 1896)
Mustela f. washingtoni, (Merriam, 1896)
Mustela f. xanthogenys, (J.E. Gray, 1843)
Mustela f. panamensis, Hall, 1932

Pokrewne gatunki ssaków

Łasica pospolita
Mustela nivalis

Gronostaj europejski
Mustela erminea

Tchórz zwyczajny
Mustela putorius

Norka europejska
Mustela lutreola

Tchórz stepowy
Mustela eversmanii

Łasicowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Najbardziej cuchnące ssaki świata

Człowiek nie ma dobrego węchu. Są jednak zwierzęta, które człowiek wyczuje po zapachu z odległości nawet kilkuset metrów.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015