Łasicowate

Łasicowate, kunowate (Mustelidae) to rodzina ssaków, która liczy dziś 70 gatunków w 25 rodzajach. W Polsce żyje 10 gatunków z tej rodziny ssaków. Szczątki kopalne pochodzą od oligocenu.

Wygląd

Pod względem wyglądu są dość zróżnicowane. Ich ciało zwykle jest długie i gibkie, kończyny bardzo krótkie, 5-palczaste, stopochodne, wyposażone w pazury nie wciągane, głowa nieco wydłużona z wyraźnym pyszczkiem, zwykle dość długi ogon, uszy i oczy małe. U większości występują gruczoły zapachowe. Sierść jest zwykle krótka i jednobarwna, w plamy lub paski.

Gatunki

Wykaz wszystkich opublikowanych artykułów tematycznych.

Meles meles

Borsuk (jaźwiec) to ssak z rodziny łasicowatych, największy przedstawiciel tej rodziny w Polsce. Aktywny o zmierzchu i nocą. Dzień spędza w norach wykopanych przez siebie. Nory tworzą duży system korytarzy.

Mustela erminea

Gronostaj to drapieżnik z rodziny łasicowatych, którego można spotkać w Polsce. Z wyglądu przypomina łasicę, ale jest od niej większy i ma dłuższy ogon. To rzadkie u nas zwierzę.

Martes foina

Kuna domowa, kamionka (Martes foina) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, blisko spokrewniony z kuną leśną. Futro jest brązowe, złożone z włosów ościstych i wełnistych.

Martes martes

Kuna leśna to drapieżnik z rodziny łasicowatych występujący także na terenie Polski. Ma wydłużone, gibkie ciało z krótkimi kończynami. Pysk wydłużony, duże uszy i oczy. Potrafi częściowo chować pazury.

Mustela nivalis

Łasica,zwana łaską, to ssak rodzimy z rodziny łasicowatych o silnie wydłużonym ciele, niezwykle gibkim. W Polsce pod ochroną. Łasica ma silnie wydłużone ciało, niezwykle gibkie, bardzo krótkie kończyny, których stopy są owłosione.

Mustela vison

Ssak z rodziny łasicowatych. Ze względu na cenne futro jest hodowana na całym świecie, także w Polsce. W Polsce pojawia się zdziczała forma norki amerykańskiej hodowlanej. W naturze występuje prawie w całej Ameryce Północnej.

Mustela lutreola

Norka europejska to ssak z rodziny łasicowatych o smukłej budowie ciała. Futro ma kolor rudo-brązowy. Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Niegdyś liczna w Polsce. Wytępiono ją i prawdopodobnie nie występuje już na terenie naszego kraju.

Mellivora capensis

Drapieżnik z rodziny łasicowatych o charakterystycznym wyglądzie i ubarwieniu ciała, żyjący w Afryce i Azji. W poszukiwaniu miodu ratel współpracuje z ptakiem o nazwie miodowód, który nawołuje i prowadzi ratela do wyśledzonego gniazda pszczół.

Gulo gulo

Rosomak to ssak z rodziny łasicowatych o ciele pokrytym gęstym futrem, na którym nie osiada szron. Mimo małych rozmiarów potrafi zabić duże zwierzę. Aktywny w dzień i w nocy, jednak co 4 godziny odpoczywa. Nie zapada w sen zimowy.

Mephitis mephitis

Skunks zwyczajny, zwany śmierdzielem, to ssak z rodziny łasicowatych. Ma charakterystyczne dwa białe pasy wzdłuż grzbietu oraz pasek na głowie i puszysty ogon, którym ostrzega przed atakiem.

Martes zibellina

Azjatycki ssak z rodziny łasicowatych o bardzo gęstym futrze o dużej zmienności barw. Ze względu na futro wytępiony w wielu rejonach świata. Aktywny w dzień i w nocy. W okresie dużych mrozów pozostaje w gnieździe przez kilka dni.

Mustela putorius

Tchórz to rodzimy drapieżnik z rodziny łasicowatych. Jego odmiana to fretka. Ma wydłużoną budowę ciała, krótkie kończyny, okrągłą głowę z zaokrąglonymi uszami i puszysty ogon.

Lutra lutra

Wydra to świetnie pływający i nurkujący ssak z rodziny łasicowatych o wesołym usposobieniu. Można ją spotkać w Polsce. Żyje samotnie, w pary łączy się wyłącznie w okresie godowym. Gdy nurkuje zamyka szczelnie otwory nosowe i uszne.

Enhydra lutris

Wydra morska, zwana wydrozwierzem lub kałanem, to najbardziej związany ze środowiskiem wodnym przedstawiciel rzędu drapieżnych. Za utrzymanie ciepłoty ciała odpowiada futro, a nie warstwa tłuszczu.

Inne gatunki

• Wydra kanadyjska (Lontra canadensis)
• Arirania, wydra wielka, wydra olbrzymia (Pteronura brasiliensis)

Występowanie i środowisko

Występują na całym świecie poza Australią i Antarktydą.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzą ziemny, częściowo nadrzewny lub ziemno-wodny tryb życia. Większość gatunków jest aktywna w nocy. Nierzadko kopia nory. Świetnie biegają i wspinają się po drzewach. W poszukiwaniu pokarmu odbywają dalekie wędrówki. Są samotnikami, żyją w parach lub tworzą stada.

Morfologia i anatomia

Bardzo dobrze rozwinięty jest węch, wzrok i słuch.

Rozmnażanie

Ciąża trwa od 39 do 65 dni (za wyjątkiem wydry kanadyjskiej). Zwykle młode w liczbie 1-13 rodzą się nagie i ślepe. U wielu gatunków ma miejsce ciąża przedłużona. Młode są zdolne do rozrodu po dwóch latach życia.

Pożywienie

Głównym ich pokarmem jest mięso. Bywają wszystkożerne, w niektórych porach roku zjadają pokarm roślinny.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Wiele gatunków jest hodowanych przez ludzi dla cennego futra.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2014-01-09, RODZ-29