Łasicowate

Meles meles

Borsuk (jaźwiec) to ssak z rodziny łasicowatych, największy przedstawiciel tej rodziny w Polsce. Aktywny o zmierzchu i nocą. Dzień spędza w norach wykopanych przez siebie. Nory tworzą duży system korytarzy.

Mustela erminea

Gronostaj to drapieżnik z rodziny łasicowatych, którego można spotkać w Polsce. Z wyglądu przypomina łasicę, ale jest od niej większy i ma dłuższy ogon. To rzadkie u nas zwierzę.

Martes foina

Kuna domowa, kamionka (Martes foina) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, blisko spokrewniony z kuną leśną. Futro jest brązowe, złożone z włosów ościstych i wełnistych.

Martes martes

Kuna leśna to drapieżnik z rodziny łasicowatych występujący także na terenie Polski. Ma wydłużone, gibkie ciało z krótkimi kończynami. Pysk wydłużony, duże uszy i oczy. Potrafi częściowo chować pazury.

Mustela nivalis

Łasica,zwana łaską, to ssak rodzimy z rodziny łasicowatych o silnie wydłużonym ciele, niezwykle gibkim. W Polsce pod ochroną. Łasica ma silnie wydłużone ciało, niezwykle gibkie, bardzo krótkie kończyny, których stopy są owłosione.

Mustela lutreola

Norka europejska to ssak z rodziny łasicowatych o smukłej budowie ciała. Futro ma kolor rudo-brązowy. Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Niegdyś liczna w Polsce. Wytępiono ją i prawdopodobnie nie występuje już na terenie naszego kraju.

Mustela eversmanii

Tchórz stepowy (Mustela eversmanii) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych, podobny do tchórza zwyczajnego, od którego odróżniają go jaśniejsze ubarwienie sierści, żółtawe boki i jasno ubarwiona nasada ogona.

Mustela putorius

Tchórz to rodzimy drapieżnik z rodziny łasicowatych. Jego odmiana to fretka. Ma wydłużoną budowę ciała, krótkie kończyny, okrągłą głowę z zaokrąglonymi uszami i puszysty ogon.

Neovison vison

Ssak z rodziny łasicowatych. Ze względu na cenne futro jest hodowana na całym świecie, także w Polsce. W Polsce pojawia się zdziczała forma norki amerykańskiej hodowlanej. W naturze występuje prawie w całej Ameryce Północnej.

Lutra lutra

Wydra to świetnie pływający i nurkujący ssak z rodziny łasicowatych o wesołym usposobieniu. Można ją spotkać w Polsce. Żyje samotnie, w pary łączy się wyłącznie w okresie godowym. Gdy nurkuje zamyka szczelnie otwory nosowe i uszne.

Pteronura brasiliensis

Arirania, wydra wielka, wydra olbrzymia (Pteronura brasiliensis) to drapieżny ssak z rodziny łasicowatych. Ubarwienie ciała jest brązowe z białymi lub kremowymi plamami na piersi.

Arctonyx collaris

Balizuar obrożny, balizuar (Arctonyx collaris) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych, podobny nieco do borsuka. Ubarwienie żółtawe, szare, z czarnymi i białymi elementami.

Taxidea taxus

Borsucznik amerykański, borsuk amerykański (Taxidea taxus) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Sierść rudo-szara. Głowa ciemniejsza, podobnie końcówki kończyn. Przez środek głowy biegnie biały pas.

Meles anakuma

Borsuk japoński (Meles anakuma) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Jest podobny do naszego borsuka, ale ma brązowe futro, bardziej puszyste.

Galictis cuja

Grizon mniejszy (Galictis cuja) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Jaśniejszy wierzch głowy odcina się prostą linią tuż nad oczami od czarnej części twarzowej. Wierzch brunatno-żółtawy.

Eira barbara

Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Ma wydłużoną, smukłą sylwetkę ciała, krótkie kończyny. Ubarwienie ciemnobrunatne, szarawe.

Enhydra lutris

Wydra morska, zwana wydrozwierzem lub kałanem, to najbardziej związany ze środowiskiem wodnym przedstawiciel rzędu drapieżnych. Za utrzymanie ciepłoty ciała odpowiada futro, a nie warstwa tłuszczu.

Martes americana

Kuna amerykańska (Martes americana) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Ubarwienie brązowe z dużo jaśniejszym pyskiem. Ciało smukłe, wydłużone. Gardło żółtawe.

Martes melampus

Kuna japońska (Martes melampus) to ssak drapieżny z rodziny łasicowatych. Głowa jest biaława, reszta żółtawa, łapy ciemniejsze.

Martes pennanti

Kuna rybożerna (Martes pennanti) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych. Futro ciemnobrązowe, czasem niemalże czarne. Dawna nazwa tego gatunku to kuna wodna.

Martes flavigula

Kuna żółtogardła (Martes flavigula) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Futro brązowo-żółte. Ogon dość długi i puszysty.

Mustela frenata

Łasica długoogonowa (Mustela frenata) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. ciało silnie wydłużone. Sierść brązowa z wierzchu, żółta od spodu. Ogon sługi, na końcu czarny.

Vormela peregusna

Perewiaska marmurkowa (Vormela peregusna) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych, podobny nieco do tchórza. Ubarwienie głowy brązowe w białe plamy. Spód brązowy, wierzch żółtawy w brązowe plamy.

Mellivora capensis

Drapieżnik z rodziny łasicowatych o charakterystycznym wyglądzie i ubarwieniu ciała, żyjący w Afryce i Azji. W poszukiwaniu miodu ratel współpracuje z ptakiem o nazwie miodowód, który nawołuje i prowadzi ratela do wyśledzonego gniazda pszczół.

Gulo gulo

Rosomak to ssak z rodziny łasicowatych o ciele pokrytym gęstym futrem, na którym nie osiada szron. Mimo małych rozmiarów potrafi zabić duże zwierzę. Aktywny w dzień i w nocy, jednak co 4 godziny odpoczywa. Nie zapada w sen zimowy.

Martes zibellina

Azjatycki ssak z rodziny łasicowatych o bardzo gęstym futrze o dużej zmienności barw. Ze względu na futro wytępiony w wielu rejonach świata. Aktywny w dzień i w nocy. W okresie dużych mrozów pozostaje w gnieździe przez kilka dni.

Aonyx cinereus

Wyderka orientalna (Aonyx cinereus) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Sierść z wierzchu ciemnobrązowa, spód białawy. Ogon dość długi, gruby o nasady.

Lutra maculicollis

Wydra plamoszyja (Lutra maculicollis) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. Sierść brązowa z nieco jaśniejszym, kremowym pyskiem i nie

Lontra canadensis

Wydra kanadyjska (Lontra canadensis) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych. Ma opływowy kształt ciała. Włosie jest lśniące, brązowe. Głowa jest mała, podobnie oczy.

Ictonyx libycus

Zorilla libijska (Ictonyx libycus) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych, podobny nieco do skunksa. Ma czarno-białe futro, puszysty ogon.