Balizuar obrożny

Balizuar obrożny, balizuar (Arctonyx collaris) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych, podobny nieco do borsuka.

Wyróżniamy następujące podgatunki:

A. c. albogularis – balizuar północny
A. c. collaris
A. c. consul
A. c. dictator
A. c. hoevenii – balizuar sumatrzański
A. c. leucolaemus

Ubarwienie żółtawe, szare, z czarnymi i białymi elementami. Spód ciemny. Głowa z ciemnymi i jasnymi plamami. Ogon jasny.

Zdjęcia - galeria

Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Balizuar występuje w Azji od Bangladeszu i południowych Chin po Malezję i Kambodżę.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi nocny tryb życia. Kopie nory i ryje w ziemi w poszukiwaniu pokarmu.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 55-70 cm, dodatkowo ogona 12-17 cm, a ciężar ciała 7-14 kg.

Pożywienie

Jest wszystkożerny.

Rozmnażanie

Samica rodzi 4 młode.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Arctonyx annaeus Thomas, 1921
Arctonyx dictator Thomas, 1910

Pokrewne gatunki ssaków

Borsuk europejski
Meles meles

Łasica pospolita
Mustela nivalis

Gronostaj
Mustela erminea

Kuna domowa
Martes foina

Kuna leśna
Martes martes

Tchórz zwyczajny
Mustela putorius

Wizon amerykański
Neovison vison

Arirania amazońska
Pteronura brasiliensis

Norka europejska
Mustela lutreola

Wydra europejska
Lutra lutra

Tchórz stepowy
Mustela eversmanii

Łasicowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Najbardziej cuchnące ssaki świata

Człowiek nie ma dobrego węchu. Są jednak zwierzęta, które człowiek wyczuje po zapachu z odległości nawet kilkuset metrów.

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015