Perewiaska marmurkowa

Perewiaska marmurkowa (Vormela peregusna) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych, podobny nieco do tchórza. Ubarwienie głowy brązowe w białe plamy. Spód brązowy, wierzch żółtawy w brązowe plamy. Ogon jasny z wyjątkiem ciemnego końca.

Wyróżniamy następujące podgatunki:

V. p. koshewnikowi
V. p. negans
V. p. pallidior
V. p. peregusna
V. p. syriaca

Występowanie i środowisko

Gatunek ten występuje w Europie w południowej (Grecja) i południowo-wschodniej części, w Azji Mniejszej i Azji od jest południowo-zachodnich części po Chiny. Preferuje stepy, rejony podgórskie.

Tryb życia i zachowanie

Perewiaska w chwili zagrożenia z gruczołów zapachowych wytryskuje cuchnącą ciecz. Prowadzi nocny tryb życia. Za dnia kryje się w głębokich, dużych norach. Nory kopie sama. Potrafi się wspinać na drzewa. Jest samotnikiem. W pary łączy się w okresie godów.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 33-35 cm, ogona 20-21 cm, a ciężar ciała 750 g.

Pożywienie

Poluje na gryzonie, jaszczurki, a także ptaki, rzadko na drób.

Rozmnażanie

Po ciąży trwającej 9 tygodni samica rodzi 4-8 w kwietniu lub maju młodych. Opiekuje się nimi samica.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Mustela peregusna Güldenstädt, 1770

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●								Na świat przychodzą młode perewiaski marmurkowej.

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Najbardziej cuchnące ssaki świata

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Prawda i mity o kotach — quiz

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015