Kobuz
(Falco subbuteo)

Kobuz (Falco subbuteo) to bardzo zwinny łowca, nieliczny w naszym kraju. Ma długie, zaostrzone na końcu skrzydła i dość krótki ogon. Upierzenie ciemnoszare z wierzchu, od spodu ciemno i gęsto kreskowane, jasne. Nogi brązowawe, gardło i policzki białe z ciemnymi wąsami.

Nazwa gatunku

Kobuz (Falco subbuteo)

Nazwy obce

angielska: Eurasian hobby
niemiecka: Baumfalke
czeska: Ostříž lesní
francuska: Faucon hobereau
hiszpańska: Alcotán europeo

Pierwsze opisanie gatunku

Linnaeus, 1758

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Kobuz - mapa występowania na świecie

Legenda

Obszary całorocznego występowania

Obszary gniazdowania

Obszary zimowania

Wielkość

Długość: od 30 cm do 36 cm
Rozpiętość skrzydeł: od 70 cm do 85 cm.
Ciężar: od 130 g do 340 g

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Drapieżne (Falconiformes)
Rodzina: Sokołowate (Falconidae)

Występowanie i środowisko

Ptak ten gniazduje w Europie i Azji, w Polsce bardzo rzadko. Zimę spędza w Afryce. Jego środowisko stanowią łąki, bagna, wyschnięte zbiorniki wód śródlądowych.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. Na zimowiska odlatuje do Afryki. Podczas powietrznych ataków składa skrzydła i spada na ofiarę.

Lot bardzo sprawny, z nagłymi zwrotami i bezwładnym opadaniem w dół. Potrafi dogonić jaskółki i jerzyki. Szybuje rzadko. W locie osiąga prędkość 100 km/h.

Pożywienie

Poluje w powietrzu na owady, jaskółki, jerzyki i inne ptaki oraz rzadziej nietoperze. Owady zjada w powietrzu.

Rozmnażanie

Jest monogamiczny. Zajmuje stare gniazda krukowatych, myszołowa lub czapli siwej, czasem wiewiórki. Od połowy maja samica składa 1-3 jaja i wysiaduje je przez okres 28-31 dni. Samiec przynosi jedzenie do gniazda. Po 4-5 tygodniach młode potrafią już latać.