Kobuz
Kobuz (Falco subbuteo) to bardzo zwinny łowca, nieliczny w naszym kraju. Ma długie, zaostrzone na końcu skrzydła i dość krótki ogon. Upierzenie ciemnoszare z wierzchu, od spodu ciemno i gęsto kreskowane, jasne. Nogi brązowawe, gardło i policzki białe z ciemnymi wąsami.

niemiecka: Baumfalke
czeska: Ostříž lesní
francuska: Faucon hobereau
hiszpańska: Alcotán europeo
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;





Rozpiętość skrzydeł: od 70 cm do 85 cm.
Ciężar: od 130 g do 340 g
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Drapieżne (Falconiformes)
Rodzina: Sokołowate (Falconidae)
Występowanie i środowisko
Ptak ten gniazduje w Europie i Azji, w Polsce bardzo rzadko. Zimę spędza w Afryce. Jego środowisko stanowią łąki, bagna, wyschnięte zbiorniki wód śródlądowych.
Tryb życia i zachowanie
To ptak wędrowny. Na zimowiska odlatuje do Afryki. Podczas powietrznych ataków składa skrzydła i spada na ofiarę.
Lot bardzo sprawny, z nagłymi zwrotami i bezwładnym opadaniem w dół. Potrafi dogonić jaskółki i jerzyki. Szybuje rzadko. W locie osiąga prędkość 100 km/h.
Pożywienie
Sokół kobuz poluje w powietrzu na owady, jaskółki, jerzyki i inne ptaki oraz rzadziej nietoperze. Owady zjada w powietrzu.
Rozmnażanie
Jest monogamiczny. Zajmuje stare gniazda krukowatych, myszołowa lub czapli siwej, czasem wiewiórki. Od połowy maja samica składa 1-3 jaja i wysiaduje je przez okres 28-31 dni. Samiec przynosi jedzenie do gniazda. Po 4-5 tygodniach młode potrafią już latać.
Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ścisłej ochronie.
Ciekawostki
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2015-04-22, GAT-764 Opis Okres występowania kobuza w Polsce. Trwa okres lęgowy u kobuza w Polsce.
Kalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12