Kobuz

Kobuz (Falco subbuteo) to bardzo zwinny łowca, nieliczny w naszym kraju. Ma długie, zaostrzone na końcu skrzydła i dość krótki ogon. Upierzenie ciemnoszare z wierzchu, od spodu ciemno i gęsto kreskowane, jasne. Nogi brązowawe, gardło i policzki białe z ciemnymi wąsami.

© Erni - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Ptak ten gniazduje w Europie i Azji, w Polsce bardzo rzadko. Zimę spędza w Afryce. Jego środowisko stanowią łąki, bagna, wyschnięte zbiorniki wód śródlądowych.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. Na zimowiska odlatuje do Afryki. Podczas powietrznych ataków składa skrzydła i spada na ofiarę.

Lot bardzo sprawny, z nagłymi zwrotami i bezwładnym opadaniem w dół. Potrafi dogonić jaskółki i jerzyki. Szybuje rzadko. W locie osiąga prędkość 100 km/h.

Pożywienie

Sokół kobuz poluje w powietrzu na owady, jaskółki, jerzyki i inne ptaki oraz rzadziej nietoperze. Owady zjada w powietrzu.

Rozmnażanie

Jest monogamiczny. Zajmuje stare gniazda krukowatych, myszołowa lub czapli siwej, czasem wiewiórki. Od połowy maja samica składa 1-3 jaja i wysiaduje je przez okres 28-31 dni. Samiec przynosi jedzenie do gniazda. Po 4-5 tygodniach młode potrafią już latać.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ścisłej ochronie.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-04-22, GAT-764