Samica kobczyka zwyczajnego © olcayo - Fotolia.com

Kobczyk (zwyczajny)

Kobczyk, kobczyk zwyczajny (Falco vespertinus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych, niewiele mniejszy od pustułki, podobny do kobuza. Samiec jest czarny, kuper, spód, nogawice są rdzawe, woskówka jest czerwona. Nogi mają ciemnopomarańczową barwę. Jest mniejszy od samicy, która z kolei głowę i spód ma rude, jasną szyję, a wierzch ciała szary z ciemnymi, poprzecznymi prążkami. Skrzydła są ostro zakończone.

Występowanie i środowisko PL

Zamieszkuje tereny otwarte z zadrzewieniami, zbocza wzgórz w południowej i wschodniej części Europy oraz w południowej i wschodniej części Azji. Zimuje w południowej części Afryki i Azji. U nas jest nieliczny. w Polsce jest to gatunek przelotny i zalatujący. Kiedyś był gatunkiem lęgowym.

Tryb życia i zachowanie

Nierzadko tworzy niewielkie grupy. To ptak wędrowny. Do Polski przylatuje w okresie od kwietnia do maja. Odloty przypadają na sierpień-wrzesień. Potrafi zawisać w powietrzu, podobnie jak pustułka.

Morfologia i anatomia

Kobczyk dorasta do 30 cm długości ciała i 75 cm rozpiętości skrzydeł. Osiąga wagę 150-180 g.

Pożywienie

Poluje na większe owady, bardzo rzadko chwyta gryzonie.

Rozmnażanie

Gniazduje w starych gniazdach ptaków krukowatych, a także zajmuje dziuple. Raz w roku samica składa od połowy maja lub na początku czerwca 3-5 jaj. Przez 27 dni wysiaduje je samica i samiec. Po 30 dniach od wyklucia młode są zdolne do opuszczenia gniazda.