Mewa blada
Mewa blada (Larus hyperboreus) to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. To jedna z największych rodzimych mew. Osobniki dorosłe są podobne do mewy srebrzystej. Odróżniają je jednak od tamtego gatunku jasny płaszcz i białe zakończenia skrzydeł. Oko jasne, dziób żółty, na żuchwie czerwona plama, nogi cieliste. W szacie spoczynkowej na głowie i szyi pojawia się delikatne kreskowanie.
Występowanie i środowisko
Mewa blada występuje na niemalże wszystkich wybrzeżach wybrzeżach półkuli północnej poza środkową częścią Azji i północnej części Alaski, a także częścią Grenlandii. W Polsce to ptak skrajnie nielicznie przelotny oraz zimujący na Bałtyku.
Tryb życia i zachowanie
To ptak wędrowny. Można go spotkać przez cały rok.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 64-80 cm, w tym ogona do 22 cm. Rozpiętość skrzydeł wynosi 145-170 cm, a ciężar ciała 1,2-2,6 kg.
Pożywienie
To ptak wszystkożerny. Zjada nawet odchody ssaków morskich.
Rozmnażanie
To gatunek monogamiczny. Do lęgów przystępuje od połowy maja do czerwca. Gniazduje na klifach. wysiadywanie trwa 4 tygodnie.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce mewa ta podlega ochronie ścisłej.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2019-05-14, GAT-6583