Muchołówka żałobna

Muchołówka żałobna (Ficedula hypoleuca) to najliczniejsza z naszych muchołówek. To ptak mniejszy od wróbla. Brzeg ogona jest biały. Biały jest też spód ciała. Samce wiosną są zwykle z wierzchu czarne, czarne mają też skrzydła z dużą białą plamą. Poza tym okresem stają się brunatne. Na czole występują dwie lub jedna biała plama. Samice są z wierzchu brązowe.

© Erni - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Ptak ten gniazduje w Europie, Azji oraz w północnej części Afryki. Na zimowiska odlatuje do Afryki centralno-zachodniej w okolice równika. Preferuje środowisko leśne, nawet suche bory iglaste, gdzie rozmnaża się w rozwieszanych przez ludzi budkach lęgowych, różne zadrzewienia, parki, także te w miastach.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. Zwykle żyje samotnie. Przejawia zachowania terytorialne. Poluje w powietrzu, zbiera też ofiary z powierzchni liści. W razie niepogody pożywienia szuka na ziemi. Ma zwyczaj ciągłego potrząsania skrzydłami.

Pożywienie

Ptak ten poluje na owady, późnym latem i jesienią zjada też jagody.

Rozmnażanie

Wyprowadza jeden lęg w roku. Na ogół jest monogamiczna, może też jednak tworzyć inne związki. Gniazduje w dziuplach, skrzynkach lęgowych. Samica na przełomie kwietnia i maja składa od 5 do 7 jaj. Wysiaduje je samodzielnie przez 13-15 dni. Samiec może pomagać w karmieniu piskląt. Mija 14-17 dni od wyklucia do chwili uzyskania lotności przez młode.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega ochronie ścisłej.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-06-13, GAT-840