Żabiru amerykański
Żabiru amerykański (Jabiru mycteria) to ptak z rodziny bocianowatych. Głowa i szyja żabiru amerykańskiego są pozbawione piór. Mają kruczo czarne ubarwienie, nasada szyi jest czerwona, pomarszczona. Podstawa szyi jest rozciągliwa i workowata. Długi i mocny, zagięty lekko w górę dziób jest tak samo czarny jak głowa. Czarne są też długie nogi. Upierzenie białawe. Młode osobniki mają szarawe upierzenie.
Występowanie i środowisko
Gatunek ten występuje w Ameryce Południowej, Środkowej i południowej części Ameryki Północnej. Preferuje tereny podmokłe, okolice rzek i jezior, bagna.
Tryb życia i zachowanie
Często brodzi w płyciznach. Nie wydaje zwykle żadnych odgłosów.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 120-150 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 240-260 cm.
Pożywienie
Zjada ryby, drobne ssaki, płazy, a także bezkręgowce, w tym mięczaki. Jest też padlinożercą.
Rozmnażanie
Gniazdo ma kilka metrów średnicy. Budowane jest na drzewie. W zniesieniu 3-4 jaja. Inkubacja trwa 35 dni. Młode przebywają w gnieździe przez 80-95 dni.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To największy bocianowaty Ameryki Południowej.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2019-12-02, GAT-2136
