Nastrosz dębowiec
Nastrosz dębowiec (Marumba quercus) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych. Ubarwienie ciała żółtawobrunatne, szare z oliwkowym odcieniem. Na skrzydłach pierwszej pary widoczne na środku jasne pole otoczone ciemniejszymi obszarami. Skrzydła tylne u nasady są rude. Gąsienica najczęściej zielonożółtawa z białymi paskami po bokach i jasnym kolcem.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© PIXATERRA – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko PL
Motyl ten występuje w południowej części Europy i północnej części Afryki, a także w Azji Mniejszej. Spotykany w lasach liściastych i mieszanych z udziałem dębów. W Polsce pojawiają się bardzo rzadko. To osobniki migrujące z południa. Do tej pory tylko jedna obserwacja na południu kraju.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu trwa od czerwca do sierpnia. Zimuje poczwarka.
Morfologia i anatomia
Rozpiętość skrzydeł wynosi 8,5-10 cm.
Pożywienie
Rośliny pokarmowe to głównie dąb burgundzki i dąb ostrolistny.
Rozmnażanie
W ciągu roku występuje tylko jedno pokolenie.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Okres lotu nastrosza dębowca. |
Pokrewne gatunki owadów
Jaki jest największy motyl świata?

Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?

Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
- Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
© medianauka.pl, 2020-07-02, GAT-635995