Dzierzba czarnoczelna

Dzierzba czarnoczelna (Lanius minor) to gatunek ptaka z rodziny dzierzb, podobny nieco do srokosza, od którego różni się mniejszymi rozmiarami i czarnym upierzeniem czoła. Wierzch popielaty, spód biały. Przez oko biegnie czarna maska. Skrzydła i ogon również są czarne. Na skrzydle widoczne jest białe lusterko, a na ogonie białe obszary.

© waidmannsheil - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Dzierzba czarnoczelna gniazduje w Europie i Azji. Zimuje w Afryce. U nas to bardzo nieliczny ptak lęgowy. Zamieszkuje tereny rolnicze.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny. Dzierzba czarnoczelna przylatuje do kraju w maju, a odlatuje w sierpniu i we wrześniu.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 22 cm, skrzydło osiąga długość do 12,5 cm. Ciężar ciała wynosi 60 g.

Pożywienie

Dzierzba czarnoczelna poluje na owady i inne bezkręgowce. Rzadko poluje na drobne bezkręgowce. Nie gromadzi zapasów.

Rozmnażanie

Gniazduje wysoko na drzewie. Budulcem na gniazdo są kłącza korzeni oraz zielone części roślin. Wyściółka jest skąpa, złożona z włosia i piór oraz cienkich traw. Samica raz do roku składa 5-6 jaj. Okres wysiadywania trwa 15 dni. Po dwóch tygodniach od wylęgu młode są zdolne do lotu.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ptak ten jest w kraju objęty ochroną gatunkową.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2016-10-22, GAT-3194