Szpak balijski
Szpak balijski (Leucopsar rothschildi) to jedyny przedstawiciel rodzaju Leucopsar. Ma białe upierzenie za wyjątkiem końcówek lotek i sterówek oraz niebieskiej otoczki wokół oczu.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Wyspa Bali w Indonezji. Dziś jednak można go spotkać jedynie w hodowlach, gdzie również jest bardzo nieliczny.
Tryb życia i zachowanie
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Długość skrzydła wynosi 13 cm.
Pożywienie
Szpak balijski zjada owoce i nasiona. Poluje też na owady i drobne kręgowce.
Rozmnażanie
Gniazduje w koronach drzew. Samica składa do 3 jaj, które sama wysiaduje. Okres inkubacji trwa około 2 tygodni. Z reguły przy życiu zostaje tylko jedno pisklę.
Ochrona i zagrożenia CR
Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Szpak balijski został odkryty w 1912 roku. Poprzez nadmierne odłowy został prawie całkowicie wytępiony. Dziś w naturalnych warunkach nie występuje lub żyje kilka sztuk.
Pokrewne gatunki ptaków
- Łysak (Sarcops calvus)
- Szpak jednobarwny (Sturnus unicolor)
- Szpak szary (Spodiopsar cineraceus)
- Błyszczak rudobrzuchy (Lamprotornis superbus)
- Błyszczak stalowy (Lamprotornis chalybaeus)
- Szpak srokaty (Gracupica contra)
- Błyszczak krępy (Lamprotornis australis)
- Błyszczak królewski (Lamprotornis regius)
- Błyszczak tęczowy (Lamprotornis iris)
- Czarnotek arabski (Onychognathus tristramii)
- Gwarek złotolicy (Mino dumontii)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2013-05-31, GAT-566