Grindwal długopłetwy, grindwal
Grindwal długopłetwy, grindwal (Globicephala melas) to duży ssak z rodziny delfinowatych. Ma głowę tępo zakończoną i mocno wypukłe czoło. Ma 7-11 zębów w jednym rzędzie szczęki górnej i dolnej. Jest ciemno ubarwiony, jednolicie, na głowie jasna plama.
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- G. m. edwardii - grindwal południowy,
- G. m. melas - grindwal długopłetwy.
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© Nina Hoff - Fotolia.com
⤢ POWIĘKSZ
Występowanie i środowisko
Wszystkie oceany świata. Dociera do granicy wiecznego lodu na południu.
Tryb życia i zachowanie
Grindwal żyje w dużych stadach liczących nawet 1000 osobników. Regularnie odbywa wędrówki.
Morfologia i anatomia
Grindwale osiągają duże rozmiary - długość ciała może wynosić nawet 8,5 metra.
Pożywienie
Delfiny te polują na głowonogi i ryby.
Rozmnażanie
Młode samice dojrzałość płciową osiągają po 6 latach, samce po 12. Długość noworodka wynosi około 2 m.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
© medianauka.pl, 2013-02-09, GAT-327
Pokrewne gatunki ssaków
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska - Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
