Grindwal długopłetwy
Grindwal długopłetwy, grindwal (Globicephala melas) to duży ssak z rodziny delfinowatych. Ma głowę tępo zakończoną i mocno wypukłe czoło. Ma 7-11 zębów w jednym rzędzie szczęki górnej i dolnej. Jest ciemno ubarwiony, jednolicie, na głowie jasna plama.
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- G. m. edwardii - grindwal południowy,
- G. m. melas - grindwal długopłetwy.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© Nina Hoff - Fotolia.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Wszystkie oceany świata. Dociera do granicy wiecznego lodu na południu.
Tryb życia i zachowanie
Grindwal żyje w dużych stadach liczących nawet 1000 osobników. Regularnie odbywa wędrówki.
Morfologia i anatomia
Grindwale osiągają duże rozmiary - długość ciała może wynosić nawet 8,5 metra.
Pożywienie
Delfiny te polują na głowonogi i ryby.
Rozmnażanie
Młode samice dojrzałość płciową osiągają po 6 latach, samce po 12. Długość noworodka wynosi około 2 m.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Podgatunki:
G. m. melas
G. m. edwardii
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Globicephala edwardii (Smith, 1834)
- Globicephala leucosagmaphora Raynor, 1939
- Globicephala melaena (Traill, 1809)
Pokrewne gatunki ssaków
- Butlonos zwyczajny (Tursiops truncatus)
- Delfin zwyczajny (Delphinus delphis)
- Delfinowiec białonosy (Lagenorhynchus albirostris)
- Risso szary (Grampus griseus)
- Delfinek długoszczęki (Stenella longirostris)
- Delfinek plamisty (Stenella frontalis)
- Delfin długopyski (Delphinus capensis)
- Delfinowiec ciemny (Lagenorhynchus obscurus)
- Tonin nowozelandzki (Cephalorhynchus hectori)
- (Sousa sahulensis)
- Delfinek pręgoboki (Stenella coeruleoalba)
Czy tylko nietoperze używają echolokacji?
Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?
Ile śpią ssaki?
Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak
Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak
Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
© medianauka.pl, 2013-02-09, GAT-327