Kleń
(Squalius cephalus)

Kleń (Squalius cephalus) to ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych, z rodzaju jelców. Jej cechą charakterystyczną jest dość szeroki pysk. Ryba z wierzchu jest brązowoszara. Bocznie spłaszczone ciało pokrywa srebrna łuska z ciemnymi krawędziami, u osobników starych nabiera złotego odcienia. Płetwy u tego gatunku są czerwone lub mają taki odcień. Zęby gardłowe występują w dwóch szeregach. Płetwa odbytowa jest równo ścięta na skraju u młodych osobników, u starszych jest zaokrąglona.

Nazwa gatunku

Kleń (Squalius cephalus)

Nazwy obce

angielska: European chub
niemiecka: Döbel
czeska: Jelec tloušť
francuska: Chevesne
hiszpańska: Bagre

Pierwsze opisanie gatunku

Brak danych.

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Długość: od 30 cm do 40 cm
Ciężar: do 1 kg

Wymiar ochronny

250 cm.

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ryby kostnoszkieletowe (Osteichtyes)
Rząd: Karpiokształtne (Cypriniformes)
Rodzina: Karpiowate (Cyprinidae)

Występowanie i środowisko

Gatunek ten spotykany jest przede wszystkim w rzekach, głównie w ich górnym nurcie. Potrafi też żyć w zbiornikach wody stojącej. Zasiedla niemalże całą Europę i część Azji. Wyjątkowo można go spotkać w wodach słonawych. Można go spotkać do wysokości 1500 m n.p.m.

Tryb życia i zachowanie

Kleń powoli rośnie. Osobniki kilkuletnie osiągają zaledwie kilkanaście centymetrów długości.

Pożywienie

Jest wszystkożerny. W skład jego diety wchodzą małe organizmy, roślinność wodna, a nawet niewielkie ryby.

Rozmnażanie

Rozród przypada na maj-czerwiec. W tym czasie tarło odbywa kilka razy. Tarlisko znajduje się w miejscach o dnie kamienistym w rzekach o szybkim prądzie. Jajeczka przyklejają się do kamieni. Mają pomarańczowy kolor.