Płoć
(Rutilus rutilus)

Płoć, płotka (Rutilus rutilus) to niewielka ryba słodkowodna z rodziny karpiowatych, jedna z najczęściej spotykanych w naszych wodach słodkich, a także słonawych. Jest podobna do wzdręgi i jazia. Cechą charakterystyczną gatunku jest czerwona tęczówka oka. Ma bocznie spłaszczone, wrzecionowate ciało, dość wysokie, wygrzbiecone i krótkie. Grzbiet jest ciemny, nierzadko z odcieniem brązowym z zielonkawym lub niebieskawym połyskiem. Brzuch jest biały, boki ciała są srebrne. Łuska jest duża. Płotka ma dość mały, końcowy otwór gębowy. Zęby gardłowe są ustawione w jednym szeregu. Płetwy brzuszne i odbytowa są czerwonawe. W szacie godowej samce mają perłowe plamki na głowie oraz z przodu tułowia. Tworzy wiele podgatunków (część z nich wymieniono w tabeli).

Nazwa gatunku

Płoć (Rutilus rutilus)

Nazwy obce

angielska: Common roach
niemiecka: Rotauge
czeska: Plotice obecná
francuska: Gardon
hiszpańska: Rutilo

Pierwsze opisanie gatunku

(Linnaeus, 1758)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Płoć - mapa występowania w Polsce

Wielkość

Długość: od 15 cm do 30 cm
Ciężar: do 200 g

Maksymalna długość życia

15 lat.

Podgatunki

płotka karpacka (R.r. carpathorossicus)
płotka rzeczna (R.r. fluviatilis)
płoć syberyjska (R.r. lacustris)
płoć zakaukaska (R.r. schelkovnikovi)
płoć uzbojska (R.r. uzboicus)
płoć aralska (R.r. aralensis)
tarań (R.r. heckeli)
wobła, płoć kaspijska (R.r. caspicus)

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ryby kostnoszkieletowe (Osteichtyes)
Rząd: Karpiokształtne (Cypriniformes)
Rodzina: Karpiowate (Cyprinidae)

Występowanie i środowisko

Płoć można spotkać w prawie wszystkich zbiornikach wody stojącej, a także rzekach, poza potokami górskimi. Występuje też w strefie przybrzeżnej Bałtyku. Ryba ta występuje niemal w całej Europie i w części obszaru Azji. Tarań, podgatunek płotki, zasiedla wody Morza Czarnego i Azowskiego. Wiosną na tarło wędruje do Donu, Kubania, Dniepru, Bohu, Dniestru i Dunaju. Inny ważny podgatunek płoci - wobła, żyje w Morzu Kaspijskim.

Tryb życia i zachowanie

Płotka żyje w stadach.

Pożywienie

Zjada pokarm roślinny oraz drobne bezkręgowce.

Rozmnażanie

Tarło odbywa się na płyciznach tylko jeden raz w roku w kwietniu, maju lub jeszcze w czerwcu. Samica może złożyć od 5 do 200 tysięcy ziarn ikry, która z łatwością przykleja się do zeszłorocznej roślinności. Rodzice nie przejawiają instynktu opiekuńczego nad potomstwem. Samce dojrzewają w 2-3 roku, a samice 3-4 roku życia.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Nie ma okresu ani wymiaru ochronnego dla tego gatunku. Największe znaczenie mają następujące podgatunki: tarań, wobła i płoć syberyjska.