Paszczaki, paszczakowate, zmroczniki
Paszczaki, paszczakowate, zmroczniki (Podargidae) to rodzina ptaków z rzędu lelkowatych. Rodzina ta liczy dziś 12 gatunków w 2 rodzajach. W Polsce przedstawiciele paszczakowatych nie występują. Wyróżniamy tu dwie podrodziny: Batrachostominae z dziewięcioma gatunkami i Podarginae z trzema gatunkami.
Wygląd
To ptaki o bardzo miękkim upierzeniu z marmurkowym deseniem, ubarwienie szarawe lub rdzawe, przypominające korę drzew. Samice są jaskrawiej ubarwione. Charakterystyczny jest bardzo szeroki dziób. Głowa i pomarańczowe lub czerwone oczy są bardzo duże. Mają bardzo małe nogi i stopy. Chodzenie po ziemi sprawia im trudność. U nasady dzioba znajdują się szczeciny. Skrzydła są zaokrąglone, ogon długi.
Gatunki
To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Batrachostomus moniliger
Gębal cejloński (Batrachostomus moniliger) to gatunek ptaka z rodziny paszczakowatych. Samica jest większa od samca. Ma też rdzawe upierzenie. Samiec jest bardziej szary.

Batrachostomus septimus
Gębal cynamonowy (Batrachostomus septimus) to gatunek ptaka z rodziny paszczakowatych. Ma bardzo miękkie upierzenie, rdzawe, przypominające korę drzew lub skrzydła ciem. Ma bardzo szeroki dziób.

Batrachostomus hodgsoni
To jeden z przedstawicieli gębali. Skrzydła są zaokrąglone, ogon dość długi. U nasady dzioba znajdują się szczecinki, pełniące prawdopodobnie rolę ochronną. Nogi i stopy są bardzo krótkie.

Batrachostomus poliolophus
Gębal krótkosterny (Batrachostomus poliolophus) to gatunek ptaka z rodziny paszczakowatych. Dziób bardzo szeroki, oczy duże, jaskrawo żółte. Upierzenie brązowe, spód białawy. Pióra na głowie wydają się być w nieładzie.

Podargus strigoides
Paszczak australijski (Podargus strigoides) to gatunek ptaka z rodziny paszczaków. Ma miękkie upierzenie, szarawe, przypominające korę drzew. Charakterystyczny jest bardzo szeroki dziób. Głowa i oczy są duże.

Batrachostomus javensis
Gębal jawajski, paszczak jawajski (Batrachostomus javensis) to jeden z najmniejszych przedstawicieli rodziny paszczakowatych. Upierzenie brązowo-szare, ciemno nakrapiane z jaśniejszym spodem. Na skrzydłach białe plamy.
Inne gatunki
- gębal uszaty (Batrachostomus auritus)
- gębal sundajski (Batrachostomus cornutus)
- gębal oczkowany (Batrachostomus harterti)
- gębal krępy (Batrachostomus mixtus)
- gębal łuskowany (Batrachostomus stellatus)
- paszczak marmurkowy (Podargus ocellatus)
- paszczak papuaski (Podargus papuensis)
Występowanie i środowisko
Zamieszkują wilgotne lasy Australii, Indonezji, Sri Lanki, południowej Azji.
Tryb życia i zachowanie
Inaczej niż gatunki z tego rzędu ptaków, nie polują w locie, a swoje ofiary zbierają na ziemi i drzewach. Są aktywne o zmierzchu i w nocy.
Gdy czują zagrożenie zastygają w bezruchu z lekko uniesionym dziobem. Wyglądają wówczas jak gałęzie.
Są świetnymi lotnikami. Potrafią w powietrzu wykonywać nagłe zwroty.
Rozmnażanie
Gniazda w postaci czarki budują na drzewach, są wysłane własnymi piórami. Gębale składają 1-2 jaja, paszczak australijski może mieć ich w lęgu 4. W dzień jaja wysiaduje samiec. Pisklęta po wykluciu są pokryte białym puchem. Pisklęta karmi samiec i samica.
Pożywienie
Zjadają bezkręgowce, a większe gatunki także żaby, małe ssaki, ptaki oraz owoce.
Ochrona i zagrożenia
Cztery gatunki gębali są bliskie zagrożenia wyginięciem.
© medianauka.pl, 2015-03-19, RODZ-284