Spis treści:

Paszczaki

Paszczaki, paszczakowate, zmroczniki (Podargidae) to rodzina ptaków z monotypowego rzędu paszczakowych (Podargiformes). Rodzina ta liczy dziś 13 gatunków w 3 rodzajach. W Polsce przedstawiciele paszczakowatych nie występują. Wyróżniamy tu dwie podrodziny: Batrachostominae z dziewięcioma gatunkami i Podarginae z trzema gatunkami.

Wygląd

To ptaki o bardzo miękkim upierzeniu z marmurkowym deseniem, ubarwienie szarawe lub rdzawe, przypominające korę drzew. Samice są jaskrawiej ubarwione. Charakterystyczny jest bardzo szeroki dziób. Głowa i pomarańczowe lub czerwone oczy są bardzo duże. Mają bardzo małe nogi i stopy. Chodzenie po ziemi sprawia im trudność. U nasady dzioba znajdują się szczeciny. Skrzydła są zaokrąglone, ogon długi.

Gatunki

To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Gębal cejloński

Batrachostomus moniliger

Gębal cejloński (Batrachostomus moniliger) to gatunek ptaka z rodziny paszczakowatych. Samica jest większa od samca. Ma też rdzawe upierzenie. Samiec jest bardziej szary.

Gębal cynamonowy

Batrachostomus septimus

Gębal cynamonowy (Batrachostomus septimus) to gatunek ptaka z rodziny paszczakowatych. Ma bardzo miękkie upierzenie, rdzawe, przypominające korę drzew lub skrzydła ciem. Ma bardzo szeroki dziób.

Gębal długosterny

Batrachostomus hodgsoni

To jeden z przedstawicieli gębali. Skrzydła są zaokrąglone, ogon dość długi. U nasady dzioba znajdują się szczecinki, pełniące prawdopodobnie rolę ochronną. Nogi i stopy są bardzo krótkie.

Gębal jawajski

Batrachostomus javensis

Gębal jawajski, paszczak jawajski (Batrachostomus javensis) to jeden z najmniejszych przedstawicieli rodziny paszczakowatych. Upierzenie brązowo-szare, ciemno nakrapiane z jaśniejszym spodem. Na skrzydłach białe plamy.

Gębal krótkosterny

Batrachostomus poliolophus

Gębal krótkosterny (Batrachostomus poliolophus) to gatunek ptaka z rodziny paszczakowatych. Dziób bardzo szeroki, oczy duże, jaskrawo żółte. Upierzenie brązowe, spód białawy. Pióra na głowie wydają się być w nieładzie.

Paszczak australijski

Podargus strigoides

Paszczak australijski (Podargus strigoides) to gatunek ptaka z rodziny paszczaków. Ma miękkie upierzenie, szarawe, przypominające korę drzew. Charakterystyczny jest bardzo szeroki dziób. Głowa i oczy są duże.

Zdjęcia - galeria

Galeria ta zawiera zdjęcia gatunków opisywanych w tym artykule. Więcej zdjęć można zwykle znaleźć w artykułach, opisujących poszczególne rodzaje i gatunki.

Inne gatunki

gębal uszaty (Batrachostomus auritus)
gębal sundajski (Batrachostomus cornutus)
gębal oczkowany (Batrachostomus harterti)
gębal łuskowany (Batrachostomus stellatus)
paszczak marmurkowy (Podargus ocellatus)
paszczak papuaski (Podargus papuensis)
paszczak cynamonowy (Rigidipenna inexpectata)

Występowanie i środowisko

Zamieszkują wilgotne lasy Australii, Indonezji, Sri Lanki, południowej Azji.

Tryb życia i zachowanie

Inaczej niż gatunki z tego rzędu ptaków, nie polują w locie, a swoje ofiary zbierają na ziemi i drzewach. Są aktywne o zmierzchu i w nocy.

Gdy czują zagrożenie zastygają w bezruchu z lekko uniesionym dziobem. Wyglądają wówczas jak gałęzie.

Są świetnymi lotnikami. Potrafią w powietrzu wykonywać nagłe zwroty.

Rozmnażanie

Gniazda w postaci czarki budują na drzewach, są wysłane własnymi piórami. Gębale składają 1-2 jaja, paszczak australijski może mieć ich w lęgu 4. W dzień jaja wysiaduje samiec. Pisklęta po wykluciu są pokryte białym puchem. Pisklęta karmi samiec i samica.

Pożywienie

Zjadają bezkręgowce, a większe gatunki także żaby, małe ssaki, ptaki oraz owoce.

Ochrona i zagrożenia

Cztery gatunki gębali są bliskie zagrożenia wyginięciem.

Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)

Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Mielczarek Paweł, Kuziemko Marek - Kompletna lista ptaków świata, Wydział Biologii : Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019 http://listaptakow.eko.uj.edu.pl/

Jak dokarmiać ptaki?