Pliszka siwa
(Motacilla alba)

Pliszka siwa (Motacilla alba) to ptak często spotykany w Polsce. Jest to niewielki, długonogi, delikatny ptak śpiewający. Dla pliszki jest charakterystyczny długi czarny ogon z białymi krawędziami sterówek. Samiec ma kontrastowe upierzenie czarno-białe. Dziób jest czarny, oczy są brązowe. Zimą czerń jest mniej intensywna. Wielkość porównywalna z wróblem domowym. Samiec i samica mają podobne rozmiary.

© medianauka.pl

Nazwa gatunku

Pliszka siwa (Motacilla alba)

Nazwy obce

angielska: White Wagtail, Pied Wagtail and White Wagtail
niemiecka: Bachstelze
czeska: Konipas bílý
francuska: Bergeronnette grise
hiszpańska: Lavandera blanca, aguzanieves

Pierwsze opisanie gatunku

Linnaeus, 1758

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Legenda

Obszary całorocznego występowania
Obszary gniazdowania
Obszary zimowania

Wielkość

Długość: 18 cm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ptaki (Aves)
Rząd: Wróblowate, wróblowe (Passeriformes)
Rodzina: Pliszkowate (Motacillidae)

Głos

Odzywa się często wydają odgłos "cilip" lub cissis". Śpiew to sichy ciąg pisków i świergotów.

Jaja

Barwa jaj zmienna: od bladozielonej, różowawej po szarą z licznymi ciemnymi kropkami i kreseczkami.

Występowanie i środowisko

Europa, Afryka. Chętne zamieszkuje na brzegach akwenów wodnych, lubi obecność człowieka. Można ją spotkać przy domostwach w parkach i w ogrodach.

Tryb życia i zachowanie

Pliszka charakterystycznie drepcze po ziemi, ucieka po ulicy przed samochodami, ciągle kiwa ogonem i skłania główkę. Część populacji zimuje w Europie Środkowej, część odlatuje na zimę do Afryki Środkowej. Pliszka siwa przylatuje do nas w marcu, odloty trwają od września do października.

Bardzo szybko i charakterystycznie biega. Widujemy ją często umykającą przed samochodami na ulicach. Porusza często w górę i w dół ogonem.

Nie wyróżnia się charakterystycznym lotem. Jest głęboko falisty.

Pożywienie

Zjada owady, larwy i pająki. Szczególnie lubi komary, muchy, chrząszcze i małe motyle. Lubi chodzić za pługiem, wybierając larwy i pędraki z gleby.

Rozmnażanie

Pliszka siwa buduje gniazdo zazwyczaj w pobliżu wody w płytkich zagłębieniach w ziemi lub przy budynkach, w stertach drewna. Wyprowadza dwa lęgi w roku w okresie kwiecień-maj, czerwiec-lipiec. Samica składa 5-6 jaj. Młode mają brązowoszare upierzenie.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Podlega w naszym kraju ochronie gatunkowej.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia i grafiki - galeria

© medianauka.pl, 2011-09-03, GAT-46