Rukiewnik wschodni

Rukiewnik wschodni (Bunias orientalis) to jednoroczna lub wieloletnia roślina z rodziny kapustowatych. Młode liście nadają się do sałatek.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie w miejscach ruderalnych, przy drogach. To u nas gatunek obcego pochodzenia, zadomowiony. Pochodzi z południa Europy i zachodniej Azji. Obecny w całym kraju. Preferuje gliniaste i piaszczyste podłoże.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od końca kwietnia do początku sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 25-100 cm.

Łodyga jest pokryta gruczołowatymi brodawkami, rozgałęziona

Liście są jajowate, lancetowate, całobrzegie lub wcinane. Liście w rozetkach duże, zatokowo pierzastodzielne.

Kwiaty są żółte, zebrane w gęste grona.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna, bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: synantropijne.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Kategoria przybysza: kenofit.
Częstość występowania gatunku: dość częsty (więcej niż 100 stanowisk).
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek zajmujący nowe stanowiska.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=14.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek jadalny.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			◂	●	●	●	▸					Kwitnie rukiewnik wschodni.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004