Szlachar

Szlachar (Mergus serrator) to ptak z rodziny kaczkowatych, zaliczany do traczy. Ciało szlachara jest dość smukłe, a dziób długi i wąski. Samiec jest większy od samicy i jaskrawiej ubarwiony. Samiec i samica mają na głowie rozdwojony czub. Upierzenie godowe samca jest czarne z metalicznym połyskiem na głowie i szyi, białe w środkowej części szyi, rdzawe na wolu z ciemnym plamkowaniem, białe od spodu, szare z boków i czarne z wierzchu. Głowa i szyja samicy jest rdzawa, reszta ciała szara. W upierzeniu spoczynkowym samiec ma podobne upierzenie do samicy.

© belgerdy - Fotolia.com

Występowanie i środowisko

Szlachar występuje w północnych obszarach Europy, Azji i Ameryki Północnej. Zimuje na Bałtyku, Morzu Północnym, Śródziemnym, Atlantyku i Pacyfiku. Zasiedla wody w lasach i tundrze, morskie wybrzeża i fiordy, a także wysepki. W Polsce to nieliczny ptak lęgowy, spotykany na Mazurach. Podczas zimy spotykany na Bałtyku. Liczny podczas wędrówek.

Tryb życia i zachowanie

Poluje gromadnie. To ptak wędrowny. Do Polski przylatuje od marca do maja. Odlatuje w okresie od października do grudnia.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 52-62 cm, ciężar 700-1400 g.

Pożywienie

Poluje na ryby, za którymi nurkuje.

Rozmnażanie

Gniazduje na ziemi pod krzewami, rzadziej w trzcinie, zwykle daleko od wody. Samica raz do roku od połowy maja do początku czerwca składa 5-15 jaj. Okres inkubacji to 32 dni. Jaja wysiaduje sama i sama opiekuje się pisklętami. Pisklęta po 1-2 dniach od wyklucia są prowadzone do zbiornika wody.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To gatunek w Polsce znajdujący się pod ochroną.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2018-12-01, GAT-2218