Tar himalajski

Tar himalajski (Hemitragus jemlahicus) to ssak z rodziny krętorogich. Samiec jest większy od samicy. Futro brunatne, długie i gęste. Wokół szyi tworzy się charakterystyczna grzywa. Rogi bocznie spłaszczone, wygięte w łuk, masywne.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Gatunek ten występuje tylko w Himalajach. Zasiedla zalesione i trawiaste górskie stoki.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy stada liczące sobie około 30-40 osobników. Ssak ten żyje 16-18 lat.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 130-170 cm, ogona 10-20 cm, wysokość w kłębie 60-100 cm, a ciężar ciała do 105 kg.

Rozmnażanie

Po ciąży trwającej 180-242 dni samica rodzi 1-2 młode.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Jak zwyczajny
Bos grunniensis

Żubr europejski
Bison bonasus

Bizon amerykański
Bison bison

Muflon śródziemnomorski
Ovis musimon

Tur leśny
Bos primigenius

Kozica północna
Rupicapra rupicapra

Arni azjatycki
Bubalus arnee

Eland zwyczajny
Tragelaphus oryx

Bawół afrykański
Syncerus caffer

Koza domowa
Capra hircus

Owca domowa
Ovis aries

Wołowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975