Zmrocznik oleandrowiec

Zmrocznik oleandrowiec (Daphnis nerii) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych. Ubarwienie oliwkowo-zielone, z różowym odcieniem, z białymi przepaskami. Głowa z wierzchu biała. Na skrzydłach drugiej pary biała przepaska. Gąsienica z żółtym, małym kolcem na końcu.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Zmrocznik oleandrowiec (Daphnis nerii)

© Vladimir – stock.adobe.com


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

U nas występuje bardzo rzadko. To migrant z południa. Od lat nie notowany. Gatunek występuje w Afryce, Europie i Azji. Najczęściej spotykany przy oleandrach.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu od sierpnia do października. Zimuje stadium poczwarki.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 9-13 cm.

Pożywienie

Rośliny pokarmowe to barwinek pospolity, ligustr pospolity, oleander.

Rozmnażanie

Późną wiosną lub wczesnym latem pojawiają się motyle z południa, które dają jedno pokolenie u nas w okresie od sierpnia do października.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Zaniepokojona gąsienica pluje trującą substancją.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

         Okres lotu zmrocznika oleandrowca.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki owadów


Quiz


Rozwiąż quiz powiązany tematycznie z tym artykułem i zweryfikuj swoją wiedzę.

Jaki jest największy motyl świata?
Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?
Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle nocne Polski. Macrolepidoptera cześć I, ISBN 978-83-930500-2-4, Koliber 2012
  • Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014

© medianauka.pl, 2016-02-22, GAT-635998




©® Media Nauka 2008-2023 r.