Kulony

Kulony (Burhinidae) to rodzina ptaków z rzędu siewkowatych. Rodzina ta liczy dziś 9 gatunków w 2 rodzajach. W Polsce można spotkać 1 gatunek z tej rodziny ptaków.

Wygląd

Ptaki te charakteryzuje dość duża głowa z dużymi, żółtymi oczami i mocnym dziobem. Długie nogi są wyposażone w trzy palce, spięte szczątkową błoną pławną. Przeważa upierzenie w kolorze brązowym, piaskowym, zawsze z ciemnym rysunkiem maskującym. Ubarwienie jest takie samo dla obu płci.

Gatunki

Wykaz wszystkich opublikowanych artykułów tematycznych.

Kulon wielkodzioby

Esacus recurvirostris

Kulon wielkodzioby (Esacus recurvirostris) to gatunek ptaka z rodziny kulonów. Ma szydlasty, nieproporcjonalnie wielki dziób, ciemny od poły do końca i żółtawy u nasady. Oczy żółtawe. Upierzenie brązowo-szare z wierzchu, jasne od spodu.

Kulon, kulon zwyczajny PL Lęgowy sporadycznie Zalatujący Skrajnie nieliczny !

Burhinus oedicnemus

To wymierający u nas gatunek z rodziny kulonów, jedyny je przedstawiciel w naszym kraju. Ma piękne, duże, żółte oczy. Nad okiem biegnie biała brew. Głowa jest stosunkowo duża, dziób mocny.

Inne gatunki

Kulon amerykański (Burhinus bistriatus)
Kulon plamisty (Burhinus capensis)
Kulon australijski (Burhinus grallarius)
Kulon rzeczny (Burhinus senegalensis)
Kulon peruwiański (Burhinus superciliaris)
Kulon nadwodny (Burhinus vermiculatus)
Kulon plażowy (Esacus magnirostris)

Występowanie i środowisko

Można je spotkać w Europie, Azji, Afryce i Australii oraz Ameryce Południowej na suchych stepach, półpustyniach, żwirowiskach, zwykle w niewielkiej odległości od zbiorników wody.

Tryb życia i zachowanie

Są osiadłe i wędrowne. Szybko biegają. Poruszają się głównie po powierzchni ziemi. Przejawiają głównie zmierzchową i nocną aktywność.

Morfologia i anatomia

Brak danych.

Rozmnażanie

Samica składa zwykle 2 jaja wprost do zagłębienia w ziemi. Wysiadywaniem jaj oraz wychowaniem piskląt zajmuje się samica i samiec. Pisklęta są zagniazdownikami. Niektóre gatunki przystępują do 2 lęgów w roku. Czas wysiadywania trwa 24-27 dni.

Pożywienie

Zjadają pokarm pochodzenia zwierzęcego. Są to bezkręgowce lądowe, małe kręgowce takie jak żaby, gryzonie oraz gatunki nadmorskie zjadają także kraby i mięczaki.

Ochrona i zagrożenia

Dwa gatunki zostały sklasyfikowane jako gatunki mniejszego ryzyka wymarciem.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
ukryj/pokaż Kulon, kulon zwyczajny
			●	●	●	●	●	●	▸			Możliwość obserwacji w Polsce bardzo rzadkiego kulona zwyczajnego.
				◂	●	▸						Okres lęgowy kulona. W lipcu rzadziej ma miejsce.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Oznaczenia

Poniżej przedstawiamy opis zastosowanych oznaczeń gatunków.

Występowanie w Polsce

- gatunek zaobserwowany w Polsce w stanie dzikim po 1950 r.

PL - wtórnie

- gatunek introdukowany w Polsce rozmyślnie lub przypadkowo, tworzący stałe populacje.

PL - obserwacje dawne

- gatunek obserwowany ostatnio w Polsce w latach 1801-1950.

PL - hodowla

- gatunek hodowlany.

Liczebność

Podana liczba oznacza liczbę zwykle szacowaną samców lub par lęgowych obserwowanych w Polsce w ciągu roku (dotyczy gatunków lęgowych w Polsce).

Bardzo liczny

- 3 000 001 - 30 000 000

Liczny

- 300 001 - 3 000 000

Średnio liczny

- 30 001 - 300 000

Nieliczny

- 3001 - 30 000

Bardzo nieliczny

- 301 - 3 000

Skrajnie nieliczny

- 1 - 300

Status

Lęgowy

- gniazduje regularnie na dyżym obszarze kraju.

Lęgowy sporadycznie

- gniazduje sporadycznie w kraju lub tylko lokalnie.

Przelotny/przylatujący

- gatunek regularnie stacjonuje w kraju podczas swoich przelotów lub przylatuje na zimowiska.

Zalatujący

- gatunek pojawiający się w Polsce nieregularnie.

Zalatujący wyjątkowo

- gatunek pojawiający się wyjątkowo w kraju (poniżej 5 obserwacji).

- gatunek ujęty w Załączniku i Dyrektywie Ptasiej (2009/147/WE z 30-11-2009 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa), wskazującej na gatunki podlegające wraz z siedliskami szczególnej ochronie.