Spis treści:

Kulony

Kulony (Burhinidae) to rodzina ptaków z rzędu siewkowatych. Rodzina ta liczy dziś 9 gatunków w 2 rodzajach. W Polsce można spotkać 1 gatunek z tej rodziny ptaków.

Wygląd

Ptaki te charakteryzuje dość duża głowa z dużymi, żółtymi oczami i mocnym dziobem. Długie nogi są wyposażone w trzy palce, spięte szczątkową błoną pławną. Przeważa upierzenie w kolorze brązowym, piaskowym, zawsze z ciemnym rysunkiem maskującym. Ubarwienie jest takie samo dla obu płci.

Gatunki

To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Kulon, kulon zwyczajny PL Lęgowy sporadycznie Zalatujący Skrajnie nieliczny !

Burhinus oedicnemus

To wymierający u nas gatunek z rodziny kulonów, jedyny je przedstawiciel w naszym kraju. Ma piękne, duże, żółte oczy. Nad okiem biegnie biała brew. Głowa jest stosunkowo duża, dziób mocny.

Kulon amerykański

Burhinus bistriatus

Kulon amerykański (Burhinus bistriatus) to gatunek ptaka z rodziny kulonów. Upierzenie z wierzchu brązowe, pióra mają nieco jaśniejsze skraje. Spód biały. Nad żółtym okiem biegnie biała brew, a wyżej ciemna kreska.

Kulon australijski

Burhinus grallarius

Kulon australijski (Burhinus grallarius) to gatunek ptaka z rodziny kulonów. Upierzenie utrzymane w brązach, bieli i szarości oraz czerni. Spód jasny.

Kulon nadwodny

Burhinus vermiculatus

Kulon nadwodny (Burhinus vermiculatus) to gatunek ptaka z rodziny kulonów. Upierzenie utrzymane w brązach z jasnym spodem. Pierś kreskowana. Na skrzydle jasna przepaska.

Kulon rzeczny

Burhinus senegalensis

Kulon rzeczny (Burhinus senegalensis) to gatunek ptaka z rodziny kulonów. Upierzenie utrzymane w brązach z ciemnym kreskowaniem. Spód jaśniejszy, pierś z kreskowaniem.

Kulon wielkodzioby

Esacus recurvirostris

Kulon wielkodzioby (Esacus recurvirostris) to gatunek ptaka z rodziny kulonów. Ma szydlasty, nieproporcjonalnie wielki dziób, ciemny od poły do końca i żółtawy u nasady. Oczy żółtawe. Upierzenie brązowo-szare z wierzchu, jasne od spodu.

Zdjęcia - galeria

Galeria ta zawiera zdjęcia gatunków opisywanych w tym artykule. Więcej zdjęć można zwykle znaleźć w artykułach, opisujących poszczególne rodzaje i gatunki.

Inne gatunki

kulon plamisty (Burhinus capensis)
kulon peruwiański (Burhinus superciliaris)
kulon plażowy (Esacus magnirostris)

Występowanie i środowisko

Można je spotkać w Europie, Azji, Afryce i Australii oraz Ameryce Południowej na suchych stepach, półpustyniach, żwirowiskach, zwykle w niewielkiej odległości od zbiorników wody.

Tryb życia i zachowanie

Są osiadłe i wędrowne. Szybko biegają. Poruszają się głównie po powierzchni ziemi. Przejawiają głównie zmierzchową i nocną aktywność.

Rozmnażanie

Samica składa zwykle 2 jaja wprost do zagłębienia w ziemi. Wysiadywaniem jaj oraz wychowaniem piskląt zajmuje się samica i samiec. Pisklęta są zagniazdownikami. Niektóre gatunki przystępują do 2 lęgów w roku. Czas wysiadywania trwa 24-27 dni.

Pożywienie

Zjadają pokarm pochodzenia zwierzęcego. Są to bezkręgowce lądowe, małe kręgowce takie jak żaby, gryzonie oraz gatunki nadmorskie zjadają także kraby i mięczaki.

Ochrona i zagrożenia

Dwa gatunki zostały sklasyfikowane jako gatunki mniejszego ryzyka wymarciem.

Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)

Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)

Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.

Kalendarz przyrody

Poniższy kalendarz zawiera wszystkie gatunki, które nie znalazły się w opisie żadnego rodzaju. Każdy rodzaj zawiera niezależny kalendarz przyrody.

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●	●	●	●	●	▸			Kulon, kulon zwyczajny: Możliwość obserwacji w Polsce bardzo rzadkiego kulona zwyczajnego.
				◂	●	▸						Kulon, kulon zwyczajny: Okres lęgowy kulona. W lipcu rzadziej ma miejsce.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Oznaczenia

Poniżej przedstawiamy opis zastosowanych oznaczeń gatunków.

Występowanie w Polsce

- gatunek zaobserwowany w Polsce w stanie dzikim po 1950 r.

PL - wtórnie

- gatunek introdukowany w Polsce rozmyślnie lub przypadkowo, tworzący stałe populacje.

PL - obserwacje dawne

- gatunek obserwowany ostatnio w Polsce w latach 1801-1950.

PL - hodowla

- gatunek hodowlany.

Liczebność

Podana liczba oznacza liczbę zwykle szacowaną samców lub par lęgowych obserwowanych w Polsce w ciągu roku (dotyczy gatunków lęgowych w Polsce).

Bardzo liczny

- 3 000 001 - 30 000 000

Liczny

- 300 001 - 3 000 000

Średnio liczny

- 30 001 - 300 000

Nieliczny

- 3001 - 30 000

Bardzo nieliczny

- 301 - 3 000

Skrajnie nieliczny

- 1 - 300

Status

Lęgowy

- gniazduje regularnie na dyżym obszarze kraju.

Lęgowy sporadycznie

- gniazduje sporadycznie w kraju lub tylko lokalnie.

Przelotny/przylatujący

- gatunek regularnie stacjonuje w kraju podczas swoich przelotów lub przylatuje na zimowiska.

Zalatujący

- gatunek pojawiający się w Polsce nieregularnie.

Zalatujący wyjątkowo

- gatunek pojawiający się wyjątkowo w kraju (poniżej 5 obserwacji).

- gatunek ujęty w Załączniku i Dyrektywie Ptasiej (2009/147/WE z 30-11-2009 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa), wskazującej na gatunki podlegające wraz z siedliskami szczególnej ochronie.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Mielczarek Paweł, Kuziemko Marek - Kompletna lista ptaków świata, Wydział Biologii : Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019 http://listaptakow.eko.uj.edu.pl/

Które ptaki gniazdują najdalej?