Otocjon

Otocjon (Otocyon megalotis) to ssak drapieżny z rodziny psowatych, podobny nieco do lisa. Ma wysokie kończyny i duże uszy. Ubarwienie żółtawe, żółtobrązowe z czarnymi obszarami na pysku, końcach nóg, ogona i uszu.

Nazwa gatunku

Otocjon

Nazwa łacińska

Otocyon megalotis

Nazwy obce

angielska: Bat-eared Fox
niemiecka: Löffelhund
czeska: Pes ušatý
francuska: L'otocyon
hiszpańska: Zorro orejudo, otoción

Pierwsze opisanie gatunku

(Desmarest, 1822)

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - nie;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Otocjon - mapa występowania na świecie

Wielkość

Długość: od 46 cm do 58 cm
Długość ogona: 34 cm
Ciężar: do 4.5 kg

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Drapieżne (Carnivora)
Rodzina: Psowate (Canidae)

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje pustynne obszary wschodniej i południowej części kontynentu afrykańskiego. Nierzadko widywany w pobliżu ludzkich osiedli.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi na ogół nocny tryb życia. Można go też obserwować za dnia. Często ukrywa się w zaroślach, norach. Wędruje w poszukiwaniu pokarmu sam, w parach lub grupach do 6 osobników.

Morfologia i anatomia

Osiąga 46-58 cm długości ciała nie licząc ogona (24-34 cm). Waży do 4,5 kg. Otocjon ma bardzo małe i słabe zęby, choć ma ich aż 46-50 (najwięcej w całej rodzinie psowatych).

Pożywienie

To owadożerca. Poluje głównie na termity. Dietę uzupełnia owocami, orzeszkami ziemnymi, czasem drobnymi gryzoniami i padliną.

Rozmnażanie

Do rozrodu przystępuje w ciągu całego roku. Ciąża trwa 60-70 dni.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

To jedyny gatunek psowatych, który odżywia się owadami.

Zdjęcia - galeria