Rukiew wodna

Rukiew wodna (Nasturtium officinalis) to roślina zielna wieloletnia z rodziny kapustowatych, roślina wodna, lecznicza i niegdyś uprawna.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

U nas to rzadka roślina i osiąga wschodnią granicę występowania w Europie. Na świecie występuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Występuje czasem w górach i w północnej i zachodniej części niżowej kraju. Porasta brzegi wód, zwykle rzek i potoków, rowów i starorzeczy, rośnie w miejscach okresowo zalewanych, a nawet w płytkiej wodzie. Podłoże musi być ciągle wilgotne.

Kwitnie w okresie od czerwca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-90 cm.

Łodyga jest kanciasta, pokładająca się od dołu lub wzniesiona, pusta w środku.

Liście są nieparzysto pierzaste, o długości od 5 do 15 cm, o 3-7 parach listków, z czego dolne mają tylko trzy pary. Liście boczne są typu siedzącego, lancetowate lub eliptyczne, faliste lub karbowano-piłkowane na brzegu.

Kwiaty są zebrane w grona na szczycie pędu, białe, z czterema płatkami, sześcioma żółtymi pylnikami i jednym słupkiem.

Owoc to łuszczyna o długości 1,5 cm.

Ochrona i zagrożenia

Roślina ta podlega ochronie częściowej.

Ciekawostki

Dawniej roślina ta była uprawiana.

Zbiory i zastosowanie

To także roślina lecznicza z uwagi na zawartość glikozydów, witamin C, K i E, prowitaminy A, sole mineralne. Ma ostry i gorzki smak. Liście można stosować do sałatek, jako dodatek do masła, serów, sosów. Sok z liści z serwatką to świetny napój energetyzujący.