Sarna
(Capreolus capreolus)

Sarna (Capreolus capreolus) to często spotykany w Polsce ssak łowny. Samica (koza, siuta) jest mniejsza od samca. Samiec (kozioł) ma niewielkie poroże, które zrzuca jesienią. Nowe poroże wyrasta w ciągu zimy. Sierść latem jest rdzaworuda lub brązowawa, zimą szarzeje. Sierść na brzuchu jest biała. Wokół ogona występuje biała plama - tak zwane lustro.

© medianauka.pl

Nazwa gatunku

Sarna (Capreolus capreolus)

Nazwy obce

angielska: European Roe Deer, Western Roe Deer, Roe Deer
niemiecka: Reh
czeska: Srnec obecný
francuska: Chevreuil Européen, Chevreuil
hiszpańska: Corzo

Pierwsze opisanie gatunku

(Linnaeus, 1758)

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Długość: od 100 cm do 135 cm
Ciężar: od 15 kg do 35 kg

Maksymalna długość życia

16 lat.

Podgatunki

C. c. italicus, Festa, 1925
C. c. garganta, Muenier, 1983
C. c. capreolus, Linnaeus, 1758
C. c. coxi (Harrison, Bates 1991)

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Ssaki (Mammalia)
Rząd: Parzystokopytne (Artiodactyla)
Rodzina: Jeleniowate (Cervidae)

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje Europe i wschodnią część Azji. Pionowy zasięg występowania to 3000 m n.p.m. Występuje na obrzeżach lasów, pól i łąk.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy niewielkie grupy. Zimą grupuje się w większe stada. Świetnie pływa i wspina się po stromiznach. Jest płochliwa. Z daleka wyczuwa zagrożenie. Ratuje się szybką ucieczką. Pierwszy zrywa się zawsze samiec. Przywiązuje się do danego obszaru. Jest aktywna za dnia i w nocy.

Morfologia i anatomia

Ma bardzo dobry węch. Poroże jest trójdzielne. Długość poroża: do 35 cm.

Pożywienie

Zjada roślinność łąk i pól.

Rozmnażanie

Ruja występuje od lipca do sierpnia. W tym czasie kozły walczą ze sobą o samice. Ciąża trwa 10 miesięcy. Samica (koza) rodzi 1-3 młode, zwane koźlętami. Przez pierwsze 3-5 dni młode zostają same, a matka zbliża się do nich tylko na karmienie. Młode zostają przy matce przez rok czasu. Młode są zdolne do rozmnażania po 14-16 miesiącach.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Jest to u nas ssak łowny z określonym czasem ochronnym.

Ciekawostki

Brak danych.

Zdjęcia i grafiki - galeria

© medianauka.pl, 2011-09-02, GAT-45