Jelonek czubaty
Jelonek czubaty (Elaphodus cephalophus) to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych, bliski krewniak mundżaka. Szczeciniasta sierść jest brązowa, biaława na brzuchu. Głowa i szyja są ciemno umaszczone. Na głowie charakterystyczny czub z włosia. Ogon os spodu biały. Białe są też czubki uszu. Poroże słabo rozwinięte. Samce mają długie górne kły, zakrzywione, wystające na zewnątrz
Zdjęcia - galeria
Kliknij w obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
⤢ POWIĘKSZWystępowanie i środowisko
Występuje na górskich terenach Chin i Birmy, zawsze blisko wody i w gąszczu.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi samotniczy tryb życia, rzadko widywany w parach. W czasie godów jelonek ten odzywa się głosem, przypominającym szczekanie psa.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 110-160 cm, ogona 7-15 cm, wysokość w kłębie 52-72 cm, a ciężar ciała 40-50 kg.
Pożywienie
Zjada pokarm pochodzenia roślinnego.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 180 dni. Samica rodzi zwykle 1, rzadziej 2 młode.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
© medianauka.pl, 2019-07-22, GAT-3973
Pokrewne gatunki ssaków
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
