Urocjon wirginijski
Urocjon wirginijski, lis wirginijski (Urocyon cinereoargenteus) to gatunek ssaka drapieżnego z rodziny psowatych. Sierść szarawa z wierzchu, ruda lub biaława od spodu, szyja, policzki białe.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

© ondrejprosicky – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Gatunek ten występuje w Ameryce Północnej na południe od Kanady, Ameryce Środkowej i północnej części Ameryki Południowej. Preferuje tereny suche, skaliste, a także lasy, zakrzewienia.
Tryb życia i zachowanie
To zwierzę o nocnej aktywności. Kryje się w szczelinach skalnych, jaskiniach, pniach drzew.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 53-65 cm, ogona 27-45 cm, a ciężar ciała 2,5-7 kg.
Pożywienie
Poluje na drobne kręgowce, zjada też owady.
Rozmnażanie
Po ciąży trwającej 63 samica rodzi 2-7 młodych.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Lis ten łatwo się oswaja, może być trzymany w domostwie jak pies.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Canis cinereoargenteus Schreber, 1775
Pokrewne gatunki ssaków
- Lis rudy (Vulpes vulpes)
- Jenot azjatycki (Nyctereutes procyonoides)
- Fenek pustynny (Vulpes zerda)
- Wilk szary (Canis lupus)
- Dingo australijski (Canis dingo)
- Pies domowy (Canis familiaris)
- Cyjon rudy (Cuon alpinus)
- Wilk rudy (Canis rufus)
- Nibylis andyjski (Lycalopex culpaeus)
- Nibylis pampasowy (Lycalopex gymnocercus)
- Nibylis argentyński (Lycalopex griseus)



Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2019-11-03, GAT-624466