Wydrzyki

Wydrzyki (Stercorariidae) to rodzina ptaków z rzędu siewkowatych. Rodzina ta liczy dziś 7 gatunków w 2 rodzajach. W Polsce można zaobserwować 4 gatunki tej rodziny.

Wygląd

Są to ptaki morskie średniej wielkości. Mają wąskie i długie skrzydła. Dziób ma haczyk na końcu. Samiec i samica wyglądają podobnie, choć samice są nieco większe. Upierzenie brązowe z białymi plamami na lotkach u ptaków z rodzaju Catharacta, natomiast brązowe lub brązowe z wierzchu i kremowe od spodu u ptaków z rodzaju Stercorarius.

Gatunki

Wykaz wszystkich opublikowanych artykułów tematycznych.

Wydrzyk antarktyczny

Catharacta maccormicki

Wydrzyk antarktyczny (Catharacta maccormicki) to gatunek ptaka z rodziny wydrzyków o brązowym upierzeniu. Dziób ciemny, zakrzywiony haczykowato na końcu.

Wydrzyk tęposterny PL Zalatujący

Stercorarius pomarinus

Wydrzyk tęposterny to rzadki w Polsce gość, spędzający zimę na otwartym oceanie. Środkowe sterówki są wydłużone w szacie godowej. Istnieje odmiana jasna i ciemna tego gatunku. Bardzo rzadko pojawia się w Polsce nad Bałtykiem.

Wydrzyk wielki PL Zalatujący

Stercorarius skua

Wydrzyk wielki, zwany skuą, to średniej wielkości ptak z rodziny wydrzyków, wyjątkowo zalatujący do Polski. Ubawienie brązowawe. na skrzydle występuje jasna plama. Dziób i nogi są czarne. Jest ptakiem wędrownym. Walczy z mewami o pokarm.

Inne gatunki

Wydrzyk brunatny (Catharacta antarctica)
Wydrzyk amerykański (Catharacta chilensis)
Wydrzyk długosterny (Stercorarius longicaudus)
Wydrzyk ostrosterny (Stercorarius parasiticus)

Występowanie i środowisko

Można je spotkać nad morzami podbiegunowych okolic obu półkul. Są obecne na Antarktyce, Subantarktyce, na południowych obszarach Ameryki Południowej, Islandii, Wyspach Owczych, w Wielkiej Brytanii, Norwegii, Svalabadzie, północnej części Rosji i w Arktyce. To ptaki wędrowne, które obserwowano nawet blisko bieguna południowego.

Tryb życia i zachowanie

Wydrzyki często atakują inne ptaki morskie w celu odebrania im pokarmu. Nierzadko zmuszają inne ptaki do zwrócenia ostatniego pokarmu, chwytając go w locie.

Morfologia i anatomia

Brak danych.

Rozmnażanie

Gnieżdżą się parami. Samica składa 1-2 jaja w dołku, wygrzebanym w ziemi. wysiadywanie trwa 24-30 dni. Młode dość długo pozostają w gnieździe.

Pożywienie

Zjadają pokarm głównie zwierzęcy, w tym ryby, kryl, pisklęta, jaja, ale także odpadki, padlinę, jagody. Atakują inne ptaki, głównie mewowate, w celu odebrania zdobytego pokarmu.

Ochrona i zagrożenia

Wydrzyki nie są zagrożone wyginięciem.

Ciekawostki

Wydrzyki obserwowano najbliżej bieguna południowego ze wszystkich kręgowców świata.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
ukryj/pokaż Wydrzyk tęposterny
							●	●	●	●		To najlepszy okres, aby w Polsce zaobserwować podczas przelotów wydrzyka tęposternego.
					◂	▸						Samica wydrzyka tęposternego składa jaja

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Oznaczenia

Poniżej przedstawiamy opis zastosowanych oznaczeń gatunków.

Występowanie w Polsce

- gatunek zaobserwowany w Polsce w stanie dzikim po 1950 r.

PL - wtórnie

- gatunek introdukowany w Polsce rozmyślnie lub przypadkowo, tworzący stałe populacje.

PL - obserwacje dawne

- gatunek obserwowany ostatnio w Polsce w latach 1801-1950.

PL - hodowla

- gatunek hodowlany.

Liczebność

Podana liczba oznacza liczbę zwykle szacowaną samców lub par lęgowych obserwowanych w Polsce w ciągu roku (dotyczy gatunków lęgowych w Polsce).

Bardzo liczny

- 3 000 001 - 30 000 000

Liczny

- 300 001 - 3 000 000

Średnio liczny

- 30 001 - 300 000

Nieliczny

- 3001 - 30 000

Bardzo nieliczny

- 301 - 3 000

Skrajnie nieliczny

- 1 - 300

Status

Lęgowy

- gniazduje regularnie na dyżym obszarze kraju.

Lęgowy sporadycznie

- gniazduje sporadycznie w kraju lub tylko lokalnie.

Przelotny/przylatujący

- gatunek regularnie stacjonuje w kraju podczas swoich przelotów lub przylatuje na zimowiska.

Zalatujący

- gatunek pojawiający się w Polsce nieregularnie.

Zalatujący wyjątkowo

- gatunek pojawiający się wyjątkowo w kraju (poniżej 5 obserwacji).

- gatunek ujęty w Załączniku i Dyrektywie Ptasiej (2009/147/WE z 30-11-2009 w sprawie ochrony dzikiego ptactwa), wskazującej na gatunki podlegające wraz z siedliskami szczególnej ochronie.